Biopestycydy jako stymulatory odporności roślin

Autor

  • Agnieszka Mołoń Uniwersytet Rzeszowski, Wydział Biologiczno-Rolniczy, Katedra Zoologii
  • Roma Durak Uniwersytet Rzeszowski, Wydział Biologiczno-Rolniczy, Katedra Zoologii

DOI:

https://doi.org/10.15584/pjsd.2018.22.1.9

Słowa kluczowe:

preparaty biologiczne, biologiczna ochrona roślin, odporność roślin, elicytory, insektycydy, metabolity wtórne

Abstrakt

Obecna koncepcja rozwoju rolnictwa, tzw. rolnictwo zrównoważone, oraz wdrażanie technik integrowanej ochrony roślin zakłada ograniczenie zużycia chemicznych środków na rzecz środków pochodzenia naturalnego. Kluczową rolę pełnią tu biopestycydy o działaniu owadobójczym, bakteriobójczym, grzybobójczym i chwastobójczym. Roślina pod wpływem patogenu może uruchomić reakcje obronne o zasięgu lokalnym i/lub systemowym. Obecnie coraz większą uwagę skupia się na indukowaniu reakcji obronnych roślin. Praca przedstawia mechanizmy obronne, stymulatory odporności roślin i grupy związków pochodzenia roślinnego wykazujące działanie insektycydowe.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Blackman R.L., Eastop V.F. 2007. Taxonomic issues. p. 1-29. In: „Aphids as Crop Pests” (H. van Emden, R. Harrington, eds.). CAB International. Wallingford. 717.

Chirkov A., Ina V.I., Surgucheva W.A., Letunova E.V., Yuvaritsev A.A., Tatarino N.Y., Varlamov V.P. 2001. Effect of chitosan on systemic Viral Infection and some defense responses in potato plants. Russ. J. Plant Physiol. 48(6). 774-779.

Copping L.G., 1996. Crop protection agents from nature: Natural products and analogues. The Royal Society of Chemistry. London.

Cox P.D. 2004. Potential for using semiochemicals to protect stored products from insect infestation. J. Stored Prod. Res. 40. 1-25.

Dancewicz K., Gliszczyńska A., Wróblewska A., Wawrzeńczyk Cz., Gabryś B. 2012. Deterrent activity of (+)-nootkatone and its derivatives towards the peach potato aphid (Myzus persicae Sulzer). Prog. Plant Prot. 52(2). 211-225.

Dangl J.L., Jones J.D. 2001. Plant pathogens and integrated defence responses to infection. Nature 411. 826-833.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) Nr 2009/128/WE z dnia 21 października 2009. Dz.U. UE L 309 z 21.11.2009.

Egea C. Ahmed A.S., Candela M., Candela M.F. 2001. Elicitation of peroxidase activity and lignin biosynthesis in pepper suspension cells by Phytophthora capsici. J. Plant Physiol. 158. 151-158.

Fidantsef A.L., Stout M.J., Thaler J.S., Duffey S.S., Bostock R.M. 1999. Signal interactions In patogen and insect attaca: expression of lipoxygenase, proteinase inhibitor II and pathogenesis-related protein P4 in the tomato Lycopersicon esculentum. Physiol Mol Plant P. 54. 97-114.

Foster S.P., Devine G., Devonshire A.L. 2007. Insecticide resistance. 261-287. In: „Aphids as Crop Pests” (H. van Emden, R. Harrington eds.). CAB International. Wallingford. 717.

Fujita M., Fujita Y., Noutoshi Y., Takahashi F., Narusaka Y., Yamaguchi-Shinozaki K., Shinozaki K. 2006. Crosstalk between abiotic and biotic stress responses: a current view from the points of convergence in the stress signaling networks. Curr Opin Plant Biol. 9. 436-442.

Gayoso C., Pomar F., Merino F., Bernal M.A. 2004. Oxidative metabolism and phenolic compounds in Capsicum annuum L. var. annuum infected by Phytophthora capsici Leon. Sci. Hortic. 102. 1-13.

Gorczyca A. 2007. Wpływ środków Biosept 33 SL i Bioczos BR na wybrane grzyby owadobójcze in vitro. Prog. Plant Prot. 47(4). 142-144.

Grzebisz W. 2008. Nawożenie roślin uprawnych. 1. Podstawy nawożenia. PWRiL. Poznań.

Jamiołkowska A, Hetman B. 2016. The mechanism of action of biological preparations used in plant protection against pathogens. Annales UMCS sec. E, Agricultura vol LXXI (1). 13-29.

Kombring E., Schmelzer E. 2001. The hypersensitive response and its role in local and systemic disease resistance. European Journal of Plant Pathology. 107. 69-78.

Kozłowska M., Konieczny G. 2003. Biologia odporności roślin na patogeny i szkodniki. Wyd. AR. Poznań.

Lipa J.J., Pruszyński S. 2010. Stan wykorzystania metod biologicznych w ochronie roślin w Polsce i na świecie. Prog. Plant Prot./Post. Ochr. Roślin 50 (3). 1034-1043.

Lozovaya V.V., Lygin A.V., Li S., Hartman G.L., Widholm J.M. 2004. Biochemical response of soybean roots to Fusarium solani f. sp. glycine infection. Crop Sci. 44(3). 819-826.

Martyniuk S. 2012. Factor affecting the use of microbial biopesticides in plant protection. Prog. Plant Prot. 52(4). 957-962.

Okorski A., 2007. Biologiczna ochrona roślin przed chorobami – mechanizmy i perspektywy rozwoju. Post. Nauk Rol. 5. 21-36.

Oleszek W. 2009. Substancje bioaktywne roślin i ich biosynteza w kulturach in vitro (Plant bioactive substances and their biosynthesis in in vitro cultures) W: Maleszy S. (Ed.). Biotechnologia. PWN Warszawa. 122-171.

Orlikowski L.B., Skrzypczak Cz. 2003. Biocides in the control of soil-borne and leaf pathogens. Hortic. Veget. Grow. 22. 426-433.

Pospieszny H. 2000. Nabyta odporność systemiczna roślin na patogeny od nauki do praktyki. Postępy Nauk Rolniczych. 5. 27-42.

Schoonhoven L.M. 1982. Biological aspects of antifeedants. Entomol. Exp. Appl. 31. 57-69.

Szpitter A., Królicka A. 2005. Stymulujący wpływ elicytorów biotycznych na produkcję farmakologicznie czynnych metabolitów wtórnych w roślinnych kulturach in

vitro. Biotechnologia. 4(71). 82-108.

Tomalak M. 2007. Rejestracja biologicznych środków ochrony roślin w Europie – nowe perspektywy. Prog. Plant Prot. 47(4). 233-240.

Walters D., Newton A., Lyon G. 2007. Induced resistance for plant defense, a sustainable approach to crop protection. Blackwell Publishing Ltd.

Pobrania

Opublikowane

2018-07-23