Fauna gryzoni (Rodentia) jako wskaźnik rewitalizacji terenów zdegradowanych

Autor

  • Zbigniew Bonczar Katedra Zoologii i Ekologii Uniwersytet Rolniczy w Krakowie
  • Maja Stefańska Katedra Zoologii i Ekologii Uniwersytet Rolniczy w Krakowie
  • Maria Rościszewska Katedra Zoologii i Ekologii Uniwersytet Rolniczy w Krakowie

Słowa kluczowe:

gryzonie, rekultywacja, procesy glebotwórcze, sukcesja

Abstrakt

Badaniami objęto 3 tereny poprzemysłowe, będące w różnych etapach rekultywacji. Określano skład gatunkowy fauny gryzoni ziemnych poprzez ich odłowy na transektach. Stwierdzono występowanie 4 gatunków, z czego dominantami były nornik (Microtus arvalis) i mysz polna (Apodemus agraris). Najwyższe zagęszczenie, długość korytarzy oraz zagęszczenie nor stwierdzono na obszarach, gdzie sukcesja ma charakter spontaniczny. Uznano przydatność gryzoni jako wskaźnika stopnia rewitalizacji terenów zdegradowanych.

Downloads

Pobrania

Opublikowane

2010-06-27

Numer

Tom 12 (2010): Zeszyty naukowe Południowo-Wschodniego Oddziału Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej z siedzibą w Rzeszowie i Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego Oddział w Rzeszowie

Dział

Artykuły

Licencja

Prawa autorskie (c) 2010 Polish Journal for Sustainable Development

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.