Kształtowanie terenów podmokłych na obszarach zalewowych

Abstrakt

Na Węgrzech, co około pięć lat, powodzie zalewają powierzchnię blisko 300.000 ha. Powinno to być brane pod uwagę przy planowaniu użytkowania tych terenów- najbardziej wskazane jest urządzanie tam wielofunkcyjnych agroekosystemów. Tereny zagrożone powodzią muszą być zabezpieczane przez zalesianie, tworzenie łąk, pastwisk, stawów rybnych i pól ryżowych, oraz ich kombinacji, co umożliwi szerokie i różnorodne wykorzystanie powstałych obszarów.

Podczas powodzi warstwa powierzchniowa gleby unoszona jest do rzek, jezior i innych zbiorników wodnych, a źle prowadzone melioracje powodują powstawanie terenów błotnych i wzrost zasolenia gleb. Podobnie, obciążenie dla środowiska powoduje nadmierne nawożenie azotem, fosforem i potasem, degradując wody.

Tymczasem, używając rozsądnie zasobów naturalnych, nowoczesnych technologii i wiedzy, możemy uzyskiwać więcej żywności i innych produktów rolnictwa zrównoważonego, przy wykorzystywaniu mniejszej ilości gruntów rolnych, wody i energii.

Rozwiązywanie problemów okresu powodziowego, nie powinno być prowadzone bez rozważania gospodarki wodnej w okresach suchych i przy braku wody. Strategie osuszania i nawadniania muszą się równoważyć. Należy stworzyć system, który będzie w stanie osuszać tereny podmokle i zapewnić zasoby wody w czasie suszy. Najważniejsze rozwiązania w tej dziedzinie opisane są w Water Framework Directive (EU WFD) obowiązującej zarówno na Wegrzech jak i w UE. Kształtowanie terenów podmokłych zdaje się być dobrym rozwiązaniem z punktu widzenia EU WFD, rolnictwa i ochrony środowiska.

Kształtowanie terenów podmokłych spełnia wiele funkcji, takich jak rekreacyjno- użytkowe, ochrona biotopów roślin i zwierząt, zatrzymywanie nadmiaru wody jak i, w związku z poprzednimi, ochrona wartościowych plonów i łagodzenie uciążliwości suszy. Ukształtowana w tych działaniach flora i fauna terenów podmokłych jest także częścią różnorodności natury.