Ocena możliwości wykorzystania popiołów ze spalania biomasy w rekultywacji biologicznej

Autor

  • Klaudia Kojder AGH Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie, Wydział Górnictwa i Geoinżynierii, Katedra Inżynierii Środowiska
  • Małgorzata Śliwka AGH Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie, Wydział Górnictwa i Geoinżynierii, Katedra Inżynierii Środowiska

DOI:

https://doi.org/10.15584/pjsd.2020.24.2.7

Słowa kluczowe:

popioły fluidalne, popioły z biomasy, popioły lotne, popioły denne, fitotoksyczność, rekultywacja

Abstrakt

Odpady energetyczne powstające w wyniku spalania paliw stałych, stanowią duże obciążenie dla środowiska ze względu na ich właściwości fizykochemiczne oraz ilość. Popioły lotne i denne ze spalania węgla brunatnego i kamiennego wykorzystuje się między innymi w drogownictwie, budownictwie, górnictwie, jako materiał podsadzkowy, a także w rolnictwie. Popioły ze spalania biomasy, z uwagi dużą zmienność właściwości fizykochemicznych oraz często wysoką zawartość metali ciężkich i chloru, nie znalazły szerokiego zastosowania. W artykule omówiono wstępne doświadczenia związane z oceną właściwości popiołów fluidalnych ze spalania biomasy pod kątem możliwości ich przyrodniczego wykorzystania. Wyniki przeprowadzonych doświadczeń wykazały możliwość wykorzystania przyrodniczego popiołów dennych do poprawy właściwości fizykochemicznych gleb w rekultywacji terenów zdegradowanych.

Downloads

Bibliografia

Bilenda E., Meller E. 2018. Wpływ popiołów ze spalania biomasy na odczyn, właściwości sorpcyjne i zawartość przyswajalnych form makroelementów w glebie. Przemysł chemiczny. 7 (5). 678-681.

Ciesielczuk T., Kusza G., Nems A. 2011. Nawożenie popiołami z termicznego przekształcania biomasy źródłem pierwiastków śladowych dla gleb. Ochrona Środowiska i Zasobów Naturalnych. 49. 219-226.

Gawlicki M., Graur Z, Ślęzak E. 2014. Popioły lotne ze spalania biomasy jako składnik spoiw drogowych. Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych. 19. 34-46.

Kępys W., Pomykała R. 2014. Research into the Usefulness of Ash from the Co-Combustion of Lignite and Biomass in Mining Technologies. Pol. J. Environ. Stud. 23 (4). 1381-1384.

Kowalczyk-Juśko A. 2009. Popiół z różnych roślin energetycznych. Proceedings of ECOpole. 3 (1). 159-164.

Kuczyńska A., Wolska L.,Namieśnik J. 2003. Zastosowanie biotestów w badaniach środowiskowych. Nowe horyzonty i wyzwania w analityce i monitoringu środowiskowym. CEAM. Gdańsk.

Myszkowska A., Świderska-Ostapiak M., Szczygielski T. 2010. Ocena i wytyczne dla wykorzystania popiołów ze współspalania w budownictwie i rolnictwie. Czysta energia. 11. 50-53.

PN-EN 12457-2. 2006. Charakteryzowanie odpadów. Wymywanie. Badanie zgodności w odniesieniu do wymywania ziarnistych materiałów odpadowych i osadów. Część 2. PKN.

Rosik-Dulewska Cz. 2020. Podstawy gospodarki odpadami. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa.

Śliwka M., Pawul M., Kępys W., Pomykała R. 2017. Waste management options for the combustion by-products in the context of the retardation of soil resources' depletion Journal of Ecological Engineering. 18 ( 5). 216-225.

Traczewska T. M. 2011. Biologiczne metody oceny skażenia środowiska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej. Wrocław.

Uliasz-Bocheńczyk A., Mazurkiewicz M., Mokrzycki E. 2015. Fly ash from energy production – a waste, by product and raw material. Gospodarka Surowcami Mineralnymi - Mineral Resources Management. 31. 139-150.

Wacłowicz R., Pelczar G., Polak J. 2017. Metody badania popiołów ze spalania biomasy w aspekcie ich rolniczego wykorzystania. Przemysł chemiczny. 96 (12). 2501-2504.

Wójcik M., Masłoń A. 2018. Potencjał wykorzystania ubocznych produktów spalania słomy na cele rolniczo-energetyczne. Ochrona dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego istotą zrównoważonego rozwoju społeczno-gospodarczego na terenie Pogórza Dynowskiego. Związek Gmin Turystycznych. 209-225.

Pobrania

Opublikowane

2020-12-31