Stan specjalny w materialnym prawie administracyjnym (zarys problematyki)
DOI:
https://doi.org/10.15584/znurprawo.2020.30.7Słowa kluczowe:
bezpieczeństwo publiczne, instytucja prawa administracyjnego materialnego, porządek publiczny, prawo administracyjne materialne, stan nadzwyczajny, stan specjalny, środki konstytucyjne, zagrożenie, zdrowie publiczneAbstrakt
W artykule „Stan specjalny w materialnym prawie administracyjnym (zarys koncepcji)” autorzy podejmują rozważania, których celem jest wstępne i ogólne zarysowanie koncepcji stanu specjalnego jako (nowej) instytucji prawa administracyjnego materialnego oraz określenie jej relacji względem konstytucyjnych stanów nadzwyczajnych. Przeprowadzona analiza, uwzględniająca przykłady konkretnych rozwiązań ustawowych, pozwoliła na określenie stanu specjalnego jako instytucji uregulowanej pod względem treści i formy w powszechnie obowiązującym prawie administracyjnym materialnym, która w ramach zwykłych środków konstytucyjnych o charakterze prawnoadministracyjnym, uruchamianych kolektywnie w drodze prawnej formy działania administracji, ogranicza wolności i prawa lub kreuje obowiązki generalnie określonej grupy podmiotów – wyodrębnionej ze względu na kryterium przedmiotowe odnoszące się do sytuacji szczególnej – w celu przeciwdziałania związanemu z tą sytuacją, spodziewanemu bądź istniejącemu zagrożeniu bezpieczeństwa, porządku lub zdrowia publicznego.
