Zdatność regulacji prawnokarnych do kompleksowej ochrony paliwowej infrastruktury krytycznej przed cyberprzestępczością
DOI:
https://doi.org/10.15584/actaires.2024.2.11Słowa kluczowe:
cyberprzestępczość, infrastruktura krytyczna, infrastruktura paliwowaAbstrakt
Celem niniejszego artykułu jest analiza problematyki cyberprzestępczości z punktu widzenia ochrony infrastruktury paliwowej jako infrastruktury krytycznej. Przyjętą metodą badawczą jest metoda dogmatycznoprawna. Analizowane są przepisy kodeksu karnego i innych aktów prawnych. Infrastruktura paliwowa nadal ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa państwa, choć jej rola może się zmniejszać. Hipotezą główną jest założenie, że ochrona paliwowa jest w ujęciu prawnokarnym chroniona wyłącznie przez pryzmat ogólnego katalogu przestępstw. Wobec tego należy zweryfikować odporność prawa karnego na naruszenie infrastruktury paliwowej. Ustalenia zawarte w tekście są szczególnie ważne ze względu na znaczenie dla obronności państwa w kontekście sytuacji nadzwyczajnych, takich jak przykładowo wrogie działania hybrydowe prowadzone przez cyber-ataki. Tym samym kluczowe jest zabezpieczenie państwowej infrastruktury krytycznej przez sankcje prawnokarne.
Downloads
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2024 Acta Iuridica Resoviensia

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.