Zdatność regulacji prawnokarnych do kompleksowej ochrony paliwowej infrastruktury krytycznej przed cyberprzestępczością
DOI:
https://doi.org/10.15584/actaires.2024.2.11Słowa kluczowe:
cyberprzestępczość, infrastruktura krytyczna, infrastruktura paliwowaAbstrakt
Celem niniejszego artykułu jest analiza problematyki cyberprzestępczości z punktu widzenia ochrony infrastruktury paliwowej jako infrastruktury krytycznej. Przyjętą metodą badawczą jest metoda dogmatycznoprawna. Analizowane są przepisy kodeksu karnego i innych aktów prawnych. Infrastruktura paliwowa nadal ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa państwa, choć jej rola może się zmniejszać. Hipotezą główną jest założenie, że ochrona paliwowa jest w ujęciu prawnokarnym chroniona wyłącznie przez pryzmat ogólnego katalogu przestępstw. Wobec tego należy zweryfikować odporność prawa karnego na naruszenie infrastruktury paliwowej. Ustalenia zawarte w tekście są szczególnie ważne ze względu na znaczenie dla obronności państwa w kontekście sytuacji nadzwyczajnych, takich jak przykładowo wrogie działania hybrydowe prowadzone przez cyber-ataki. Tym samym kluczowe jest zabezpieczenie państwowej infrastruktury krytycznej przez sankcje prawnokarne.