Rzymskie korzenie zasady domniemania niewinności i prawa oskarżonego do obrony

Autor

  • Marta Mozgawa-Saj Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

DOI:

https://doi.org/10.15584/znurprawo.2018.22.7

Słowa kluczowe:

zasada domniemania niewinności, prawo do obrony, prawo rzymskie

Abstrakt

Przedmiotem opracowania jest kwestia dotycząca tego, czy i jak prawo rzymskie wpłynęło na pozycję oskarżonego w procesie karnym, w szczególności w kontekście zasady in dubio pro reo i powiązanej z nią reguły domniemania niewinności. Genezy tych zasad można się dopatrywać zgodnie ze źródłami prawniczymi i literackimi już w rzymskim procesie karnym. W opracowaniu podjęto próbę wykazania, że pozycja procesowa oskarżonego w dużej mierze jest zakorzeniona w prawie rzymskim, zaś kształt zasady domniemania niewinności, in dubio pro reo i prawa do obrony we współczesnym procesie karnym pokrywa się w znacznym stopniu z jej antycznym odpowiednikiem.

Pobrania

Opublikowane

2020-12-15

Jak cytować

Mozgawa-Saj, M. (2020). Rzymskie korzenie zasady domniemania niewinności i prawa oskarżonego do obrony. Acta Iuridica Resoviensia, 22(101), 104–113. https://doi.org/10.15584/znurprawo.2018.22.7

Numer

Dział

Artykuły