Zdolność pracownicza zwierząt – o ograniczonym upodmiotowieniu zwierząt na gruncie prawa pracy
DOI:
https://doi.org/10.15584/znurprawo.2020.28.16Słowa kluczowe:
ochrona zwierząt, podmiotowość prawna, zwierzęta pozaludzkie, bezpieczeństwo i higiena pracyAbstrakt
Przedmiotem artykułu jest analiza prawnych relacji między ludźmi a zwierzętami w Polsce oraz możliwości zredefiniowania tych stosunków. W tekście wskazano, że obecny porządek prawny oparty jest na założeniu bezwzględnej ludzkiej wyższości, co prowadzi do sytuacji, gdzie podstawowe interesy zwierząt do bycia wolnym od cierpienia i przemocy nie znajdują żadnej lub prawie żadnej ochrony, gdyż prawodawca ciągle do zwierząt stosuje przepisy dotyczące rzeczy. Tymczasem szkody wyrządzane zwierzętom wydają się być w rosnącym konflikcie z gwałtownym i transformacyjnym rozwojem nauki i etyki, a także zmianami w prawie i jurysprudencji niektórych państw. Ta przepaść zdaje się z każdym rokiem powiększać. Naukowe i etyczne osiągnięcia wzmacniają tezę o konieczności przyznania pewnych cech podmiotowości prawnej zwierzętom. Artykuł wskazuje, że pierwszym krokiem do rzeczywistej dereifikacji zwierząt może być środowisko pracy i poddanie zwierząt reżimowi przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy.