Partnerstwo publiczno-społeczne. Współpraca Towarzystwa Przyjaciół Warszawy z Muzeum Historycznym m.st. Warszawy w latach 1963−2002

Abstrakt

Już pod koniec lat sześćdziesiątych XX w. można było zauważyć w Polsce współpracę muzeów ze stowarzyszeniami, dziś nazwalibyśmy to modelowym partnerstwem publiczno-społecznym. Przykładem takiego partnerstwa jest współpraca pomiędzy Towarzystwem Przyjaciół Warszawy (TPW) a Muzeum Historycznym m.st. Warszawy, która rozpoczęła się w 1963 r. i trwała nieprzerwanie przez wi ele lat jeszcze po śmierci prof. Stanisława Lorentza, dyrektora Muzeum Narodowego w Warszawie, współzałożyciela i pierwszego prezesa TPW. Jej efektem była działalność kulturalna, naukowo-badawcza czy edukacyjna. W ramach tej współpracy powołano oddział Muzeum Historycznego m.st. Warszawy – Muzeum Woli. Inicjatywa utworzenia tej placówki wyszła z kręgu członków oddziału wolskiego TPW. Wydarzeniami kulturalnymi organizowanymi wspólnie przez muzeum i stowarzyszenie były wystawy kolekcjonerskie, ale także sympozja, sesje naukowe oraz odczyty. Od samego początku jednym z podstawowych zadań muzeum i celów działalności Towarzystwa Przyjaciół Warszawy było krzewienie wiedzy o burzliwej przeszłości tego miasta. Niniejszy artykuł w sposób chronologiczny przedstawia realizowane we wspólnej przestrzeni działalności przedsięwzięcia, które pozwoliły skonsolidować środowisko warszawskich historyków, historyków sztuki, muzealników, varsavianistów i kolekcjonerów. Inicjatywy te przyczyniły się do wzbogacenia oferty kulturalnej miasta, z której mogła skorzystać większość mieszkańców i turystów odwiedzających stolicę. Współpraca pomiędzy TPW a Muzeum Historycznym m.st. Warszawy rozwijała się także poza terenem Warszawy. Pracownicy muzeum i społecznicy z TPW przekazywali kolejnym pokoleniom wiedzę o dziedzictwie materialnym i niematerialnym stolicy. Do dziś wiele eksponatów udostępnianych na wystawy przez osoby prywatne pozostaje w zbiorach Muzeum Warszawy.