Formy edukacji ekologicznej w informacji turystycznej na terenie województwa kujawsko-pomorskiego na wybranych przykładach
DOI:
https://doi.org/10.15584/pjsd.2019.23.1.7Słowa kluczowe:
edukacja ekologiczna, edukacja leśna, ekoturystyka, turystyka wiejska, zrównoważony rozwójAbstrakt
Artykuł przedstawia formy edukacji ekologicznej świadczone w zagrodach edukacyjnych, gospodarstwach agroturystycznych i ośrodkach edukacji leśnej na terenie województwa kujawsko-pomorskiego. W szczególności opiera się na przykładzie szkoły leśnej ‘Barbarka’, jako jednego z wiodących ośrodków ekoturystycznych i dydaktyczno-naukowych w otoczeniu lasów i obszarów chronionych miasta Torunia, współpracującego z wieloma podmiotami z obszaru nauki i edukacji. Zaprezentowano także krótkie studia przypadków, dobrych przykładów i praktyk w wybranych obiektach.
Downloads
Bibliografia
Aktywność społeczna na polu ochrony środowiska, przyrody i edukacji ekologicznej. 2019. Toruńskie Stowarzyszenie Ekologiczne Tilia. (dok. elektr.: http://www.pfozw.org.pl/wp-content/uploads/2014/11/8tilia.pdf. data wejścia 8.04.2019).
Bank Danych Lokalnych. 2019. GUS. https://bdl.stat.gov.pl/BDL/start (data wejścia 30.09.2018).
Grzelak-Kostulska E., Hołowiecka B. 2012. Wpływ sieci społecznych na aktywność rekreacyjną na przykładzie odwiedzających toruńską Barbarkę. Ekonomiczne Problemy Usług nr 84. Zeszyty Naukowe nr 699. Uniwersytet Szczeciński. Szczecin. 33-42.
Kostecka J. 2009. Dekada edukacji dla zrównoważonego rozwoju – wizja, cel, strategia. Problemy ekorozwoju – Problems of Sustainable Development. Vol. 4. No 2. 101-106.
Kostecka J., Kostecki A. 2016. Klastry turystyczne w woj. podkarpackim elementem zrównoważonego rozwoju. Studia KPZK. PAN. No 172. 149-174.
Kostecka J., Podolak A., Michalicha M., Marcela A. 2018. Projekty w aktywnej edukacji. Polish Journal for Sustainable Development. 22. 39-46. DOI: 10.15584/pjsd.2018.22.1.5.
Kurczewski R. 2007. Edukacja zoologiczna w agroturystyce. [W:] J. Sikora (red.) Turystyka wiejska a edukacja. Różne poziomy, różne wymiary. Wyd. Akademii Rolniczej im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu. Kraków. 252-259.
Machnik A., Kurczewski R. 2014. Dziedzictwo przyrodnicze w rozwoju turystyki kulturowej na terenach wiejskich. Turystyka kulturowa. Vol. 7. 34-48. www.turystykakulturowa.org (data wejścia 5.04.2019).
Ośrodki edukacji w Lasach Państwowych. 2007. Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych. SAR Pomorze Bydgoszcz. Warszawa.
Spychała A., Graja-Zwolińska S. 2012. Ekologia w agroturystyce. KSOW. (dok. Elektr.: http://wielkopolskie.ksow.pl/fileadmin/user_upload/wielkopolskie/agroturystyka/Spycha%C5%82aZwoli%C5%84ska-wyk%C5%82ad.pdf. data wejścia 30.09.2018).
Sprawozdania z działalności Toruńskiego Stowarzyszenia Ekologicznego Tilia z lat 2006-2017. http://www.tilia.org.pl/index.php?id=697 (data wejścia 30.09.2018).
Turystyka w 2017r. Główny Urząd Statystyczny. Zakład Wydawnictw Statystycznych. Warszawa. https://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/kultura-turystyka-sport/ (data wejścia 8.04.2019).
Wnęk M. 2016. Ekologia i ochrona środowiska w programach zagród edukacyjnych. CODR. Kraków.
www.agroekoturystyka.pl, data wejścia 30.09.2018.
www.agroturystyka.kpodr.pl, data wejścia 10.10.2018.
www.booking.com, data wejścia 10.10.2018.
www.czaswlas.pl, data wejścia 30.09.2018.
www.szkola-lesna.torun.pl, data wejścia 20.10.2018.
www.torun.lasy.gov.pl, data wejścia 30.09.2018.
www.zagrodaedukacyjna.pl, data wejścia 10.10.2018.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2019 Polish Journal for Sustainable Development
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
