„Green Office” jako forma oddolnej studenckiej inicjatywy wprowadzania zasad zrównoważonego rozwoju na uniwersytetach

Autor

  • Kseniya Rusak Uniwersyteckie Centrum Badań nad Środowiskiem Przyrodniczym i Zrównoważonym Rozwojem
  • Anna Batorczak Uniwersyteckie Centrum Badań nad Środowiskiem Przyrodniczym i Zrównoważonym Rozwojem

DOI:

https://doi.org/10.15584/pjsd.2021.25.1.8

Słowa kluczowe:

edukacja, zrównoważony rozwój, Green Office, uniwersytet

Abstrakt

Celem artykułu było opracowanie wskazówek do założenia Green Office na uczelniach w Polsce na przykładzie Uniwersytetu Warszawskiego. Green Office to sieć uniwersyteckich inicjatyw studenckich, w celu motywowania społeczności uniwersyteckiej do działań na rzecz zrównoważonego rozwoju. Podstawą opracowania były wyniki badań przeprowadzonych według autorskiej metody oceny inicjatyw Green Office na uniwersytetach w Holandii i na Białorusi. Opracowanie może przyczynić się do założenia i efektywnego działania Green Office na uniwersytetach w Polsce.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Andersen M.M., Charter M., Emmert S., Geerken T., Lahlou, S., Sto E., Tischner U., Tukker A., Vezzoli C. 2008. Fostering change to sustainable consumption and production: An evidence based view. Journal of Cleaner Production. 16. 1218-1225.

Astachova V. [red.] 2012. Monografia. Innowacionnyj poisk prodolżajetsia (Iz mirovogo opyta stanowlienia nieprerywnogo obrazowanija). Wydawnictwo Narodowej Akademii Ukraińskiej. Charków. 3-14.

Cortese A.D. 2003. The critical role of higher education in creating a sustainable future. Planning for Higher Education. 15-22.

European Commission. 2003. Investing in research: an action plan for Europe.

Grahl A. 2018. Green Office Model: How universities can find the way to sustainability. Book of Abstracts II International Symposium. Minsk. 211-212.

Green T.L. 2013. Teaching (un)sustainability? University sustainability commitments and student experiences of introductory economics. Ecological Economics. 94. 135-142.

Jackson T. 2011. Prosperity without Growth: Economics for a Finite Planet. Routledge: New York. NY. USA. 132-146.

Kocsis T., Szerényi Z.M., Széchy A., Zsóka Á. 2013. Greening due to environmental education? Environmental knowledge, attitudes, consumer behaviour and everyday pro-environmental activities of Hungarian high school and university students. Journal of Sustainability in Higher Education. 48. 126-138.

Lozano R. 2010. Diffusion of sustainable development in universities’ curricula: An empirical example from Cardiff University. Journal of Sustainability in Higher Education. 18. 637-644.

M’Gonigle M., Starke J. 2006. Planet U, sustaining the world, reinventing the university. New Society Publishers Canada. 112-116.

Sharon T., Wright A. 2006. Giving “teeth”’ to an environmental policy: a Delphy study at Dalhousie. Journal of Sustainability in Higher Education. 14. 9-11.

Take the online course to start your Green Office [dokument elektroniczny. https://www.greenofficemovement.org. data wejścia 01.08.2019].

The Economist Intelligence Unit. 2014. Democracy Index. 14. United Nations General Assembly. 2015. [dokument elektroniczny: https://www.un.org/ga/search/view_doc.asp?symbol=A/RES/70/1&Lang=E. data wejścia

11.2019].

United Nations Statistics Division. 2017. National Accounts Main Aggregates Database. [dokument elektroniczny: https://unstats.un.org/unsd/snaama/. data wejścia 30.11.2019].

UNPD. 2018. Indeksy i indikatory czelowieczeskogo razwitija. Obnowlionnyje statisticzeskie dannyje. 22-67.

Wright T. 2010. University presidents’ conceptualizations of sustainability in higher education. International Journal of Sustainability in Higher Education. 11(1). 61-73.

Pobrania

Opublikowane

2021-06-30