Oszacowanie liczebności mikrostawonogów w martwych kłodach świerka i buka na obszarach chronionych
Słowa kluczowe:
mikrostawonogi, martwe drewno, świerk, bukAbstrakt
W oparciu o roczne badania prowadzone na terenie Babiogórskiego Parku Narodowego oraz jednorazowy jesienny pobór prób w zespole przyrodniczo-krajobrazowym Uroczysko Buczyna określono liczbę mikrostawonogów występujących w jednej z form martwego drewna: w leżących kłodach świerka (na terenie Babiogórskiego PN) i buka (w Uroczysku Buczyna). Określono zagęszczenie pięciu grup mikrostawonogów: roztoczy z rzędów Oribatida, Gamasida, Actinedida i Acaridida oraz skoczogonków. Na podstawie miąższości martwego drewna występującego na badanym obszarze i jego gęstości oszacowano również potencjalną liczebność mikrostawonogów występujących w martwym drewnie. Wartości te porównano z potencjalną liczebnością mikrostawonogów występujących w glebie. Martwe drewno okazało się istotnym dla tej grupy stawonogów siedliskiem.
Downloads
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2007 Polish Journal for Sustainable Development

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.