Ochrona ciepłolubnych siedlisk marginalnych na Miechowszczyźnie a rozwój zrównoważony

Kamila Musiał; Beata Grygierzec

doi:10.15584/pjsd.2019.23.1.5

Ochrona ciepłolubnych siedlisk marginalnych na Miechowszczyźnie a rozwój zrównoważony

Autor

Kamila Musiał Zakład Systemów i Środowiska Produkcji, Instytut Zootechniki, Państwowy Instytut Badawczy
Beata Grygierzec akład Łąkarstwa, Instytut Produkcji Roślinnej, Uniwersytet Rolniczy w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15584/pjsd.2019.23.1.5

Słowa kluczowe:

obszary chronione, siedliska marginalne, rozwój zrównoważony, Wyżyna Miechowska

Abstrakt

Miechowszczyzna stanowi region typowo rolniczy i rozpościera się w północnej części województwa małopolskiego. Ze względu na unikatowe walory przyrodnicze znajdują się tam liczne obszary Natura 2000 oraz rezerwaty przyrody. Obejmują one ciepłolubne zbiorowiska roślinne zaliczone do pięciu klas roślinności, stanowiących tam siedliska marginalne, ulokowane na obrzeżach licznych, z reguły niewielkich pól uprawnych.