Adwokatura polska w okresie rozbiorów (uwagi historycznoprawne)
DOI:
https://doi.org/10.15584/znurprawo.2016.18.6Słowa kluczowe:
adwokat, samorząd adwokacki, zabory, Księstwo Warszawskie, Galicja, Wielkie Księstwo Poznańskie, Królestwo PolskieAbstrakt
Artykuł przedstawia rys historycznoprawny adwokatury polskiej w czasach rozbiorów. Przedstawiono podstawy prawne jej funkcjonowania oraz element pracy społecznej, zawodowej i politycznej adwokatów jako wyraz walki o zachowanie polskości w narodzie. Opracowanie składa się z czterech części. Jako determinantę uwzględniono poszczególne tereny rozbiorów, zaczynając od czasów Księstwa Warszawskiego stworzonego przez Napoleona I. W kolejnych częściach omówiono zarys walki o polskich charakter adwokatury w zaborach pruskim i rosyjskim. Opracowanie zamyka charakterystyka warunków wykonywania zwodu na ziemiach zaboru austriackiego oraz próby scalenia adwokatury polskiej pomimo rozbicia rozbiorowego podejmowane na początku XX w.