Relacje francusko-niemieckie w myśli gaullistowskiej

Abstrakt

Przedstawiony artykuł podejmuje próbę opisania i analizy ewolucji koncepcji Charles’a de Gaulle’a na stosunki Francji i Niemiec oraz narodów: francuskiego i niemieckiego. Począwszy od pierwszego spojrzenia w kierunku wschodniego sąsiada, poprzez wydarzenia okresu międzywojennego, aż do czasu prezydentury de Gaulle’a przedstawione zostały założenia i postulaty, jakie formułował odnośnie do relacji francusko-niemieckich. Wykazany został również proces ewolucji, jaką przeszły koncepcje de Gaulle’a na przestrzeni lat; od chęci wzięcia rewanżu na Niemcach aż do przekonania o potrzebie pojednania narodów. Artykuł ma udowodnić również tezę, iż relacje francusko-niemieckie podobnie jak cała doktryna gaullistowska w sposób pragmatyczny miały realizować jeden cel: zapewnić Francji „wielkość”. Wykorzystane zostały również spostrzeżenia i koncepcje drugiego z architektów pojednania francusko-niemieckiego – Konrada Adenauera. Zapewni to realizację ostatniego z celów niniejszego artykułu, jakim jest swoiste „odczarowanie” romantycznej historii o francusko-niemieckim pojednaniu poprzez wskazanie pragmatycznych celów obu państw, które leżały u jego podstaw.