Klauzule rebus sic stantibus w kontekście umów kredytowych z walutą obcą

Autor

  • Katarzyna Ciućkowska Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

DOI:

https://doi.org/10.15584/znurprawo.2018.23.9

Słowa kluczowe:

rebus sic stantibus, pacta sunt servanda, umowy kredytowe, nadzwyczajna zmiana stosunków

Abstrakt

Niniejszy artykuł dotyka problematyki możliwości zastosowania klauzul rebus sic stantibus do umów kredytowych z walutą obcą. W tym zakresie zdania są podzielone, a judykatura i doktryna nie dają jednoznacznej odpowiedzi. Autor, poszukując rozwiązania problemu, przedstawia kontekst historyczny klauzul rebus sic stantibus oraz zasady pacta sunt servanda, a także ich aktualne relacje. Obserwowany od jakiegoś czasu rozkwit klauzuli rebus sic stantibus i osłabienie zasady pacta sunt servanda daje podstawy do postawienia tezy, że stosowanie tej klauzuli do umów kredytowych z walutą obcą nie jest wykluczone.

Pobrania

Opublikowane

2020-12-15

Jak cytować

Ciućkowska, K. (2020). Klauzule rebus sic stantibus w kontekście umów kredytowych z walutą obcą. Acta Iuridica Resoviensia, 23(102), 119–131. https://doi.org/10.15584/znurprawo.2018.23.9

Numer

Dział

Artykuły