Aksjonormatywny paradygmat nauki prawa administracyjnego i jego metodologiczne konsekwencje dla nauki administracji i nauki polityki administracyjnej

Abstrakt

Normatywne konstrukcje prawa administracyjnego stanowią funkcję wartości wyróżnianych ze względu na dobro wspólne (dobrostan wspólnoty). Prawo administracyjne tworzy zarazem podstawę do wykonywania administracji publicznej, której differentia specifica stanowi realizowanie lub ochrona prawnie relewantnych wartości w sposób bezpośredni. Z perspektywy tych generalnych założeń uzasadnione staje się dokonanie konceptualizacji aksjonormatywnego paradygmatu nauki prawa administracyjnego jako koncepcji badawczej możliwej do zastosowania w badaniach szczegółowych, bez konieczności każdorazowego rekonstruowania podstaw teoretyczno-metodologicznych. Daje to uniwersalną teoretyczno-metodologiczną podstawę do badań dogmatycznych w zakresie nauki prawa administracyjnego. Z perspektywy triady nauk administratywistycznych przyjęcie w nauce prawa administracyjnego paradygmatu aksjonormatywnego daje podstawę do zrekonstruowania adekwatnych teoretycznie i spójnych metodologiczne założeń w odniesieniu do nauki administracji i nauki polityki administracyjnej. Założenia te można ująć w postaci aksjonormatywnego schematu eksplanacyjnego dostosowanego do specyfiki tych nauk. Przyjęcie aksjonormatywnego schematu eksplanacyjnego w zakresie nauki administracji i nauki polityki administracyjnej pozwala adekwatnie identyfikować eufunkcje i dysfunkcje administracji publicznej, w sposób respektujący konstytutywne uwarunkowania administracji publicznej w demokratycznym państwie prawnym.