Prawo zakonnika do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej (obowiązków duszpasterskich). Glosa aprobująca do wyroku WSA w Bydgoszczy z dnia 14 grudnia 2021, II SA/Bd 1043/21

Autor

DOI:

https://doi.org/10.15584/iuseta.2021.2-4.2

Słowa kluczowe:

autonomia Kościoła, zatrudnianie księży, alimentacja, wsparcie rodziny

Abstrakt

O świadczenie pielęgnacyjne może ubiegać się osoba, która rezygnuje lub nie podejmuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą, na której ciąży obowiązek alimentacyjny. Glosowane orzeczenie wskazuje, że przedmiotowe świadczenie może uzyskać także osoba duchowna (zakonnik). Państwo polskie, uznając autonomię Kościoła, uznało także „kościelną formę zatrudniania księży”. Duchowny może faktycznie zrezygnować z podejmowania czynności duszpasterskich. Uniemożliwienie duchownym korzystania ze świadczenia pielęgnacyjnego byłoby wbrew zasadzie równości wyrażonej w art. 32 Konstytucji RP.

Pobrania

Opublikowane

2021-12-15

Jak cytować

Rakoczy, T. (2021). Prawo zakonnika do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej (obowiązków duszpasterskich). Glosa aprobująca do wyroku WSA w Bydgoszczy z dnia 14 grudnia 2021, II SA/Bd 1043/21. Ius Et Administratio, 45(2-4), 18–31. https://doi.org/10.15584/iuseta.2021.2-4.2

Numer

Tom 45 Nr 2-4 (2021)

Dział

Artykuły