Konieczność zastosowania kanonicznego zdarzenia utraty stanu duchownego dla wyrejestrowania osoby duchownej z ubezpieczeń społecznych. Glosa aprobująca do wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie – III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 21 sierpni

Abstrakt

Komentowane orzeczenie dotyczy konieczności zastosowania terminu prawa kanonicznego, którym jest "utrata stanu duchownego" dla określenia wyrejestrowania z obowiązkowych ubezpieczeń społecznych. Należy je utożsamić z ustawowym terminem "rezygnacji ze stanu duchownego". Ustawodawca uznał autonomię Kościoła katolickiego i słusznie zastosował zdefiniowane przez jego prawo terminy. W tym przedmiocie określił zarówno grupę osób duchownych, podlegających ubezpieczeniu, moment objęcia obowiązkiem ubezpieczeniowym, jak i zdarzenie, które wskazuje na wyrejestrowanie z ubezpieczeń. Dla wyłączenia z ubezpieczeń nie jest bowiem wystarczające, jak twierdzi odwołujący, jednostronne oświadczenie o rezygnacji ze stanu duchownego lub z podejmowanych funkcji duszpasterskich. Nie rodzą one skutków na forum prawa kanonicznego i nie mają konsekwencji w prawie ubezpieczeń społecznych.