Kompetencje głowy państwa w zakresie zwierzchnictwa nad siłami zbrojnymi i bezpieczeństwa państwa w okresie prowizorium konstytucyjnego Polski Ludowej (1944-1952)
Słowa kluczowe:
Prezydent, Zwierzchnik Sił Zbrojnych, zwierzchnictwo nad siłami zbrojnymi, cywilna kontrola nad armią, Polska Rzeczpospolita Ludowa, głowa państwa, bezpieczeństwo państwa, ustawa konstytucyjna z dnia 19 lutego 1947 rokuAbstrakt
Celem artykułu jest przedstawienie kompetencji głowy państwa w zakresie zwierzchnictwa nad siłami zbrojnymi i bezpieczeństwem państwa w okresie prowizorium konstytucyjnego Polski Ludowej w latach 1944-1952. Autor podjął próbę analizy działalności Prezydenta Krajowej Rady Narodowej oraz Prezydenta Rzeczypospolitej jako zwierzchnika sił zbrojnych. Artykuł łączy w sobie analizę dogmatyczną przedmiotowego zwierzchnictwa, jego tożsamości z praktyką stosowania regulacji prawnych. Przeprowadzona analiza pozwala na sformułowanie konkluzji, że formalne przyznanie Prezydentowi tytułu najwyższego zwierzchnika sił zbrojnych w ujęciu Konstytucji marcowej stanowiło jeden z wielu elementów pozornych działań formalno-prawnych mających wskazywać na ciągłość ustrojową.