Wzmocnienie pozycji Senatu na tle problemu jego koncepcji

Abstrakt

Okres transformacji ustrojowej był czasem istotnych przemian, w którym ważnym wydarzeniem było powołanie Senatu. Ówczesne realia polityczne nie pozwoliły na skonstruowanie w miarę spójnej, przemyślanej koncepcji. Sytuacja ta doprowadziła nie tylko do ożywionych dyskusji nad reformą Senatu, ale również do podważania racji jego istnienia. Na przestrzeni kilku lat można zauważyć powolną tendencję w stronę wzmocnienia pozycji Senatu, nie przez konstytucyjną reformę, ale na gruncie regulacji ustawowych i podustawowych. Szczególnymi zmianami w funkcjonowaniu Senatu było wprowadzenie specjalnego trybu inicjatyw, które mają na celu wykonywanie orzeczeń Trybunału Konstytucyjnego, a także rozpatrywanie petycji obywateli. Jednak najbardziej znaczącym momentem upodmiotowienia Senatu była akcesja Polski do Unii Europejskiej. Spowodowała ona konieczność uchwalenia ustawy kooperacyjnej regulującej współpracę między parlamentem a rządem w sprawach UE. Mechanizm owej współpracy stawia na równych prawach Sejm i Senat. Dokonane zmiany niewątpliwie wpisują się w nurt wzmacniający Senat, który powoli odnajduje swoje miejsce na scenie politycznej.