Glosa aprobująca do tezy wyroku Sądu Najwyższego z dnia 21 kwietnia 2016 r., sygn. III ZS 1/16 w przedmiocie podmiotowości prawnej Naczelnej Rady Izby Pielęgniarek i Położnych

Abstrakt

Dnia 21 kwietnia 2016 r. Sąd Najwyższy wskazał w swoim wyroku, że Naczelna Rada Izby Pielęgniarek i Położnych ma podmiotowość prawną, z czym wiąże się posiadanie przez nią zarówno osobowości prawnej, jak i zdolności sądowej. Nie przeszkadza temu też pozycja prawna, tj. bycie organem Naczelnej Izby Pielęgniarek i Położnych. Swoje przymioty czerpie bowiem z faktycznie pełnionej roli, tj. reprezentowania samorządu zawodowego pielęgniarek i położnych na zewnątrz. Oczywiście zarówno z ustawy, jak i piśmiennictwa wynika, że osobowość prawna przysługuje samorządowi zawodowemu pielęgniarek i położnych. Z tezy zawartej w wyroku wynika jednak, że Sąd Najwyższy uwzględnił to, że bez Naczelnej Rady poprawne wykonywanie zadań przez samorząd zawodowy pielęgniarek i położnych byłoby w praktyce niemożliwe w obecnym stanie prawnym (co znajduje uzasadnienie w przepisach ustawy o samorządzie pielęgniarek i położnych). Autor w pełni aprobuje to stanowisko, co uzasadni poniższą argumentacją.