Niedostateczna kapitalizacja – zastosowanie i ograniczenia w świetle polskiego prawa podatkowego i dyrektywy Rady UE 2016/1164 (ATAD)

Abstrakt

Cel: W artykule przedstawiono zjawisko niedostatecznej kapitalizacji, a także przeprowadzono analizę jego istoty i zastosowania. Rozważania zostały dokonane na gruncie historycznego i aktualnego ustawodawstwa polskiego, z uwzględnieniem wpływu prawa unijnego, dzięki czemu możliwe było porównanie różnych systemowych rozwiązań w zakresie regulacji niedostatecznej kapitalizacji. Metoda badawcza: Podstawą rozważań dokonanych w artykule są zarówno uchylone, jak i aktualne przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych z zakresu niedostatecznej kapitalizacji. Z racji konieczności implementacji do polskiego systemu prawnego dyrektywy Rady UE 2016/1164 z dnia 12 lipca 2016 r. (dyrektywa ATAD), również jej treść została poddana analizie. Wyniki: Zmiany w zakresie niedostatecznej kapitalizacji, wprowadzone na mocy implementowanej dyrektywy ATAD, należy uznać za korzystne dla systemu prawnego. Aktualne przepisy w znacznie bardziej klarowny i mniej podatny na manipulację sposób regulują problematykę niedostatecznej kapitalizacji niż uprzednio stosowane rozwiązania. Dodatkowo w sposób odpowiedni wyważają interesy zarówno państwa, jak i podatników. Konsekwencje/Następstwa: Wprowadzone w całej Unii Europejskiej zmiany wynikające z postanowień dyrektywy ATAD, a uprzednio także działań OECD w ramach planu BEPS, powinny przynieść zamierzony skutek w postaci eliminacji przynajmniej części działań mających na celu agresywną optymalizację podatkową, nie naruszając przy tym w istotny sposób interesu podatników. Wkład/Wartość dodana: W artykule przedstawiono analizę porównawczą uprzednich i aktualnych rozwiązań w zakresie niedostatecznej kapitalizacji, co pozwoliło na dokonanie oceny przepisów wprowadzonych przez polskiego ustawodawcę, jak i rozwiązań unijnych.