Procedural conditions for admitting evidence from the testimony of a crown witness in Polish criminal procedure
DOI:
https://doi.org/10.15584/iuseta.2022.3.1Keywords:
Crown witness, evidence from the testimony of a crown witness, criteria for admitting evidence from the testimony of a crown witness, examination of the crown witnessAbstract
The procedural criminalistic institution of a crown witness is one of the most effective mechanisms for combating organized crime at the disposal of the justice system. The aim of this article is to analyse Article 3 of the Crown Witness Act, which presents a collection of obligatory and facultative conditions that a suspect must fulfil in the process of applying for the status of a crown witness. This provision can be seen as a complement to the definition in Article 2 of the aforementioned Act. In the text, the author discusses the issue of the content of statements made by the accused, who is seeking to obtain the status of a crown witness, as well as the mechanism that obliges them to provide testimony in court. Additionally, the facultative condition of the suspect's commitment to returning any financial benefits derived from the crime or fiscal offense and compensating for damages incurred as a result of its commission is explored. The considerations are based on available literature and current legislation. The author also refers to court rulings concerning the discussed provisions and the line of jurisprudence related to the assessment of testimony provided by a crown witness.
Downloads
References
Bajda K., Prawno-kryminalistyczna problematyka chuligaństwa stadionowego, Rzeszów 2020.
Bortkiewicz P., Ocena etyczna nadzwyczajnych instrumentów władzy państwowej w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej ze szczególnym uwzględnieniem instytucji świadka koronnego, [in:] Przestępczość zorganizowana. Świadek koronny. Terroryzm. W ujęciu praktycznym, ed. E.W. Pływaczewski, Kraków 2005.
Grzegorczyk T., Komentarz do ustawy o świadku koronnym, [in:] Kodeks postępowania karnego. Komentarz, wyd. III, Kraków 2003.
Gąska P., Historia instytucji świadka koronnego oraz współczesne problemy jej stosowania, [in:] Prawo karne na rozdrożu: współczesne tendencje i kierunki zmian, ed. P. Góralski, Instytut Wydawniczy EuroPrawo, Warszawa 2021.
Hołyst B., Psychologia kryminalistyczna, Warszawa 2004.
Kowalewska-Borys E., Świadek koronny w ujęciu dogmatycznym, Kraków 2004.
Kurzępa B., Świadek koronny. Geneza instytucji. Komentarz do ustawy, Toruń 2005.
Lach A., Instytucja świadka koronnego w prawie angielskim z uwzględnieniem rozwiązań polskich, „Przegląd Policyjny” 2002, No. 1.
Nita B., Instytucja świadka koronnego a dochodzenie roszczeń cywilnych przez pokrzywdzonego przestępstwem, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 2002, No. 2.
Owczarski S., Świadek koronny – uwagi krytyczne, „Przegląd Sądowy” 1993, No. 11–12.
Pływaczewski E.W., Świadek koronny jako instrument zwalczania przestępczości zorganizowanej, „Prokuratura i Prawo” 2010, No. 7–8.
Słownik języka polskiego, ed. M. Szymczak, t. I, Warszawa 1983.
Waltoś S., Świadek koronny-obrzeża odpowiedzialności karnej, „Państwo i Prawo” 1993, No. 2.
Ważny A., Kiełtyka A., Kurzępa B., Ustawa o świadku koronnym. Komentarz, Publ. LexisNexis, Warszawa 2013.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 Ius et Administratio
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
