Czy istnieje przestępstwo doskonałe? Omówienie śladów kryminalistycznych ze szczególnym uwzględnieniem ich klasyfikacji
DOI:
https://doi.org/10.15584/iuseta.2022.4.4Słowa kluczowe:
ślad kryminalistyczny, funkcje śladów kryminalistycznych, klasyfikacja śladów kryminalistycznych, daktyloskopia, ślady mechanoskopijne, traseologia, fonoskopia, biologia kryminalistyczna, fizykochemia kryminalistyczna, molekuły zapachowe, specyficzne naciski w branży kryminalistycznejAbstrakt
Celem autorki artykułu jest przedstawienie argumentów za tezą, że przestępstwo doskonałe nie istnieje, a ślady kryminalistyczne pozostawione na miejscu zdarzenia są w przeważającej części podstawą do wykrycia i ujęcia sprawcy przestępstwa, przyjmując za kryterium ich klasyfikację. W początkowej części omówiona zostaje problematyka zdefiniowania pojęcia śladu kryminalistycznego, a następnie ich funkcje i podział. Na potrzeby pracy zostały one podzielone według zorganizowania materii tworzącej ślad, miejsca występowania śladów, rodzaju i zakresu badań identyfikacyjnych, sposobu pozostawiania śladów, wielkości obiektów materialnych, kierunku działania wypadkowych sił i działu wiedzy. Do napisania artykułu wykorzystano metodę obserwacji oraz analizy krytycznej, które doprowadziły autorkę do stwierdzenia, że przestępstwo doskonałe nie istnieje, jednak należy pamiętać jak ważny w całym procesie badania śladów jest czynnik ludzki.
Downloads
Bibliografia
Bogusz I., Bogusz M., Ślady kryminalistyczne dla słuchaczy szkolenia zawodowego podstawowego, Legionowo 2015.
Bogusz I., Bogusz M., Technika kryminalistyczna ślady biologiczne, Legionowo 2015.
Brachmański S., Zgiełk źródłem informacji w badaniach fonoskopijnych, Wrocław 2012.
Gawliński A., Daktyloskopia: geneza i wybrane zagadnienia współczesne, „Kortowski Przegląd Prawniczy” 2013, nr 4.
Gruza E., Goc M., Tomaszewski T., Co nowego w kryminalistyce – przegląd zagadnień z zakresu zwalczania przestępczości, Warszawa 2010.
Gruza E., Goc M., Tomaszewski T., Kryminalistyka – czyli rzecz o metodach śledczych, Oficyna Wydawnicza Łośgraf, Warszawa 2011.
Gruza E., Goc M., Tomaszewski T., Kryminalistyka, czyli o współczesnych metodach dowodzenia przestępstw, Wolters Kluwer, Warszawa 2020.
Gurgul J., Kryminalistyczne znaczenie dowodów rzeczowych, „Problemy Kryminalistyki” 1979, nr 141.
Hanausek T., Kryminalistyka. Zarys wykładu, Kraków 2005.
Hołyst B., Kryminalistyka, Wolters Kluwer, Warszawa 2018.
Ignaszak M., Źródła błędów poznawczych w badaniach śladów kryminalistycznych, „Problemy Kryminalistyki” 2009, 303.
Jakubowska E., Lewna A., Wykorzystanie cheiloskopii w praktyce śledczej, Białystok 2014.
Kała M., Wilk D., Wójcikiewicz J., Zuba D., Ekspertyza sądowa zagadnienia wybrane, Warszawa 2023.
Kasprzak J., Młodziejowski B., Kasprzak W., Kryminalistyka zarys systemu, Difin, Warszawa 2015.
Kasprzak M., Ślady zbrodni – co potrafi współczesna kryminalistyka?, rozm. przep. K. Głowacka, Radio Naukowe 2022.
Mazepa J., Vademecum technika kryminalistyki, Wolters Kluwer, Warszawa 2009.
Pikulski S., Procesowe i kryminalistyczne aspekty możliwości wykorzystania śladów zapachowych, „Studia Prawnoustrojowe” 2002, nr 1.
Rodowicz L., Żywotność cech indywidualnych na obuwiu nadal używanym, „Problemy Kryminalistyk” 1994, nr 203.
Rzeszotarski J., Kompedium badań fonoskopijnych, „Prokuratura i Prawo” 2007.
Skorek S., Identyfikacja pistoletu na podstawie badań łusek i pocisków, „Prok. i Pr.” 2012, nr 118.
Wąs-Gubała J., Ślad kryminalistyczny jako przesłanka dla zwalczania zagrożeń związanych z działalnością przestępczą, „Kultura Bezpieczeństwa” 2019, nr 35.
Widacki J., Kilka uwag o identyfikacji zapachów ludzkich przez psa na użytek procesu karnego, „Palestra” 1998.
Wilk D., Kryminalistyka przewodnik, Wydawnictwo „Dom Organizatora”, Toruń 2013.
Zdybel R., Osmologia dowody zapachowe w kryminalistyce, Wydawnictwo Kamena, Przemyśl 2009.
Żywucka-Kozłowska E., Anatomia kryminalistyczna. Wybrane zagadnienia morfologii, patomorfologii, fizjologii, tanatologii i toksykologii, Wyd. UWM, Olsztyn 2021.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Ius et Administratio
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
