Warunki materialnoprawne dopuszczenia dowodu z zeznań świadka koronnego w polskiej procedurze karnej
DOI:
https://doi.org/10.15584/iuseta.2023.3.1Słowa kluczowe:
świadek koronny, zorganizowana grupa przestępcza, związek przestępczy, zakres przedmiotowy ustawy o świadku koronnym, negatywne przesłanki statusu świadka koronnegoAbstrakt
Świadek koronny jest instytucją przeznaczoną do zwalczania przestępczości zorganizowanej. Warunki materialnoprawne dopuszczenia do udziału w postępowaniu dowodu z jego zeznań zawiera art. 1 ustawy o świadku koronnym. Niniejszy artykuł stanowi analizę zakresu przedmiotowego występowania w polskim procesie karnym świadka koronnego. Autor w tekście prezentuje odpowiednio analizę zagadnień zorganizowanej grupy przestępczej i związku mającego na celu popełnianie przestępstw, charakteryzuje enumeratywnie wymienione w ustępie 2 art. 1 ustawy przestępstwa z Kodeksu karnego i ustawy o sporcie, a także dokonuje szczegółowego przeglądu negatywnych przesłanek uzyskania statusu świadka koronnego. W tekście opiera się na dostępnej literaturze przedmiotu i krajowych orzeczeniach sądowych.
Downloads
Bibliografia
Bryła M., Porozumienie, zorganizowana grupa, związek przestępczy jako forma organizacyjna przestępczości zorganizowanej, “Prokuratura i Prawo” 2000, No. 3.
Cesarz K., Dowód z zeznań świadka koronnego na tle prawa do sądu (wybrane zagadnienia), “Przegląd Sądowy” 2004, No. 4.
Ćwiąkalski Z., Wybrane problemy wymiaru kary za przestępczość zorganizowaną, “Prokuratura i Prawo” 2001, No. 12.
Gabriel-Węglowski M., Ustawa o świadku koronnym. Komentarz. Zarys instytucji w Europie, Warszawa 2011.
Gardocki L., Prawo karne, Warszawa 1998.
Gąska P., Historia instytucji świadka koronnego oraz współczesne problemy jej stosowania [in:] Prawo karne na rozdrożu: współczesne tendencje i kierunki zmian, ed. P. Góralski, Warszawa 2021.
Kowalewska-Borys E., Świadek koronny w ujęciu dogmatycznym, Kraków 2004.
Kurzępa B., Commentary on the resolution of the Supreme Court dated December 21, 1999, Case No. I KZP 44/99 (OSP 2000/6 item 95).
Kurzępa B., Świadek koronny. Geneza instytucji. Komentarz do ustawy, Toruń 2005.
Kurzępa B., Świadek koronny w polskim procesie karnym, “Prokuratura i Prawo” 1999, No. 9.
Pływaczewski E., Komentarz do rozdziału XXXII Kodeksu karnego [in:] Kodeks karny. Część szczególna. Komentarz, Vol. II, ed. A. Wąsek, Warszawa 2004.
Pływaczewski E.W., Świadek koronny jako instrument zwalczania przestępczości zorganizowane, “Prokuratura i Prawo” 2010, No. 7–8.
Słownik języka polskiego PWN, https://sjp.pwn.pl/.
Tarkowska K., Commentary on the resolution of the Supreme Court dated December 21, 1999, Case No. I KZP 44/99 (“Prokuratura i Prawo” 2000, No. 6).
Ważny A., Kiełtyka A., Kurzępa B., Ustawa o świadku koronnym. Komentarz, Warszawa 2013.
Wróbel W., Zoll A., Polskie prawo karne. Część ogólna, Kraków 2010.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Ius et Administratio
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
