Kryminalistyczne fenotypowanie DNA w Polsce

Autor

  • Agnieszka Podemska Doktorantka w Katedrze Kryminalistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, Aplikantka aplikacji sędziowskiej w Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury

Słowa kluczowe:

kryminalistyczne fenotypowanie DNA, predykcja fenotypu, zewnętrzne cechy człowieka, profil genetyczny

Abstrakt

Z uwagi na fakt, iż cechy wyglądu zewnętrznego są uwarunkowane genetycznie, zaś rozmiar zmienności cech fizycznych człowieka jest na tyle duży, że rozróżnialność pomiędzy jednostkami jest w zasadzie całkowita, wśród naukowców narodziła się koncepcja, by na podstawie badań genetycznych śladu biologicznego zabezpieczonego na miejscu przestępstwa określić wygląd osoby, która ten ślad pozostawiła. Uzyskany w ten sposób tzw. rysopis genetyczny może okazać się nieocenioną pomocą w procesie wykrywczym, szczególnie wówczas, gdy dotychczas stosowane, konwencjonalne sposoby identyfikacji kryminalistycznej zakończyły się niepowodzeniem. Zakłada się, iż kryminalistyczne fenotypowanie DNA pozwoli ograniczyć krąg potencjalnych podejrzanych, a tym samym doprowadzi do sprawniejszego ustalenia sprawcy przestępstwa. Zastrzeżenia dotyczące sfery etycznej i społecznej, jakie według niektórych badaczy wiążą się z tą metodą, mogą stracić na znaczeniu w wyniku przyjęcia odpowiednich przepisów postępowania.

Pobrania

Opublikowane

2017-03-31

Jak cytować

Podemska, A. (2017). Kryminalistyczne fenotypowanie DNA w Polsce. Ius Et Administratio, (1), 26–42. Pobrano z https://journals.ur.edu.pl/iuseta/article/view/9592

Numer

Dział

Artykuły