Nacjonalizacja i reprywatyzacja lasów w Polsce po II wojnie światowej

Autor

  • Joanna Jaroszyk Department of Economic History of the Faculty of History of Adam Mickiewicz University in Poznań

DOI:

https://doi.org/10.15584/johass.2021.3.7

Słowa kluczowe:

transfer własności, nacjonalizacja, reprywatyzacja, lasy

Abstrakt

Artykuł dotyczy problematyki przeniesienia własności nieruchomości leśnych znacjonalizowanych po II wojnie światowej. Obejmuje tematykę nabywania majątku w drodze dekretów nacjonalizacyjnych oraz dylematy związane z kwestią reprywatyzacji. Nacjonalizacja lasów w całym kraju odbywała się głównie na podstawie dekretu PKWN z dnia 12 grudnia 1944 r. o przejęciu niektórych lasów na własność Skarbu Państwa. Dekret ten był uzupełnieniem dekretu o reformie rolnej, który zapoczątkował zmiany ustrojowe i właścicielskie po II wojnie światowej. W pewnym sensie ukoronował dzieło nacjonalizacji, obejmując lasy o mniejszej powierzchni, niepodlegające przejęciu na mocy dekretu o reformie rolnej. Różne podstawy prawne nacjonalizacji lasów determinowały procedury reprywatyzacyjne wszczęte po 1989 r. W artykule uwzględniono inicjatywy legislacyjne podejmowane na przestrzeni lat oraz istniejące rozwiązania ustawowe, a także orzecznictwo wpływające na wykładnię norm prawnych.

Opublikowane

2021-09-30

Jak cytować

Jaroszyk, J. (2021). Nacjonalizacja i reprywatyzacja lasów w Polsce po II wojnie światowej. UR Journal of Humanities and Social Sciences, 20(3), 113–126. https://doi.org/10.15584/johass.2021.3.7

Numer

Dział

Artykuły