Próby intensyfikacji produkcji rolniczej w Galicji austriackiej podczas II wojny światowej

Abstrakt

Najważniejszymi czynnikami wpływającymi negatywnie na efektywność produkcji rolniczej w Galicji austriackiej była niekorzystna struktura agrarna i struktura użytkowania gruntów oraz brak modernizacji procesu produkcji płodów rolnych. Sytuacja ta powodowała, że w Galicji austriackiej dominowało rolnictwo o ekstensywnym charakterze i bardzo niskiej wydajności. Po zajęciu prze Rzeszę Galicji Zachodniej w 1939 r., a w 1941 r. Galicji Wschodniej Niemcy za jeden z głównych celów uznali maksymalne zintensyfikowanie produkcji rolniczej tego obszaru. Zamierzano to osiągnąć poprzez: poprawę mechanizacji produkcji rolniczej oraz przetwórstwa rolnego, wzrost nawożenia nawozami sztucznymi, intensyfikację chemizacji upraw roślinnych, intensyfikację melioracji gruntów rolnych, restrukturyzację użytków rolnych, dokształcanie rolników, wprowadzenie i upowszechnienie bardziej wydajnych gatunków i odmian zbóż, roślin okopowych, bydła rogatego i trzody chlewnej, komasację gospodarstw. Działania niemieckie podczas II wojny światowej na ziemiach Galicji austriackiej zmierzające do zintensyfikowania produkcji rolniczej miały przede wszystkim służyć zaopatrywaniu Wehrmachtu oraz Niemiec w żywność, a w dłuższej perspektywie jak najlepszemu przygotowaniu tych terenów pod kolonizację niemiecką, która miała nastąpić po zwycięskim zakończeniu wojny przez Niemców.