Kryzys konstytucyjny w Estonii w 2016 r.

Autor

  • Grzegorz Zackiewicz Wydział Historii i Stosunków Międzynarodowych, Uniwersytet w Białymstoku

DOI:

https://doi.org/10.15584/johass.2021.4.5

Słowa kluczowe:

Estonia, wybory prezydenckie, parlament, kolegium elektorskie, elity polityczne

Abstrakt

Zgodnie z obowiązującym prawem prezydent Estonii jest wybierany pośrednio przez parlament, a w przypadku braku rozstrzygnięcia w trzech kolejnych turach głosowania – przez specjalnie powołane do tego celu kolegium elektorskie. W 2016 r. doszło w Estonii do bezprecedensowego kryzysu politycznego wynikającego z niemożności wyłonienia głowy państwa w trybie określonym w konstytucji. Wpływ na to miały zarówno czynniki natury ogólnej, związane z samym systemem wyborczym, jak i specyfika estońskiego życia politycznego w drugiej dekadzie XXI w. Wybory prezydenckie w 2016 r. okazały się skomplikowaną rozgrywką z udziałem głównych partii politycznych, dalece wykraczającą poza samą kwestię wyboru głowy państwa. Niniejszy artykuł ma na celu omówienie genezy i przebiegu, a także bezpośrednich skutków wspomnianych wydarzeń, których finałem okazał się niespodziewany wybór Kersti Kaljulaid na urząd prezydenta Republiki.

Pobrania

Opublikowane

2021-12-15

Jak cytować

Zackiewicz, G. (2021). Kryzys konstytucyjny w Estonii w 2016 r. UR Journal of Humanities and Social Sciences, 21(4), 65–81. https://doi.org/10.15584/johass.2021.4.5

Numer

Dział

Artykuły