Przysposobienie Wojskowe Leśników w II RP ‒ idea, rola, funkcje i ich realizacje

Abstrakt

Tekst został poświęcony w miarę kompleksowej charakterystyce powstałego w 1933 r. Przysposobienia Wojskowego Leśników (PWL), organizacji paramilitarnej powołanej przy Lasach Państwowych II RP. Zaprezentowano podstawy prawne, które legły u podstaw formowania tej organizacji, założenia teoretyczne jej funkcjonowania, postacie inicjatorów i późniejszych członków władz naczelnych. Przedstawiono także przykład podręcznika dedykowanego leśnikom, którego obszerną część autorzy poświęcili szkoleniu wojskowemu. Przytoczono również konkretne przykłady aktywności PWL w różnych sferach: szkoleń wojskowych, działań o charakterze patriotycznym, które były ważnym komponentem aktywności tej organizacji. Celem tych rozważań było ukazanie specyfiki PWL jako organizacji paramilitarnej. Swoistość ta wynikała z jednej strony z dużych możliwości, jakie dawał obszar, na którym pracowali leśnicy, z drugiej ze specyfiki produkcji leśnej, z trzeciej zaś z przyjętej przez jednego z jej twórców – Adama Loreta – ogólnej wizji organizacji opartej na etatyzmie, autorytecie marszałka Piłsudskiego i budowaniu poczucia patriotyzmu, a szkolenie wojskowe było jednym z elementów składowych statutu i to nie naczelnym. Rozważania dotyczą głównie okresu międzywojennego w latach 1933‒1939.