Crowdsourcing – próba deskrypcji zjawiska

Abstrakt

Rozwój technik teleinformatycznych i ich wpływ na społeczeństwo stanowi wy-zwanie badawcze dla przedstawicieli nauk społecznych, otwierając szerokie pole obserwacji najświeższych zjawisk zachodzących w społecznej przestrzeni internetu. Celem niniejszego artykułu jest deskrypcja nowego zjawiska społecznego określonego w literaturze przedmiotu mianem crowdsourcingu. Proces ten można zdefiniować jako aktywność organizacji (firmy, instytucji publicznej, organizacji non-profit) polegającą na delegowaniu za pomocą przestrzeni wirtualnej zadań wykonywanych tradycyjnie przez pracowników do niezidentyfikowanej, zwykle bardzo szerokiej grupy ludzi w formie tzw. open call (ang. crowd – tłum, sourcing – pozyskiwanie, zaopatrywanie się). Crowdsourcing umożliwia użytkownikom internetu partycypację w zadaniach, które kiedyś były domeną wąskiej grupy specjalistów. W artykule wskazano podstawowe definicje crowdsourcingu spotykane w literaturze przedmiotu. Zaprezentowano również zakres pojęciowy zjawiska, bazując na dostępnych jego definicjach. Przedstawiono również motywy podejmowania działań crowdsourcingowych przez użytkowników internetu z podziałem na liderów opinii oraz typowych partycypatorów przestrzeni wirtualnej. Przywołano ponadto dwie typologie pól ekspoatacji crowdsourcingu (polską oraz anglosaską) definiowane z poziomów makro, mezzo i mikro. Wśród najpopularniejszych działań crowdosurcingowych wymieniono crowdfounding oraz globalną współpracę. Zjawisko crowdfundingu związane jest zarówno z pozyskiwa-niem funduszy od internautów na projekty biznesowe i społeczne, jak i mikropożycz-kami, popularnymi w krajach rozwijających się. W ramach globalnej współpracy wyszczególniono działania zmierzające między innymi do systematyzacji wiedzy, jak np. aktywność wikipedystów oraz folksonomia, czyli społeczne kategoryzowanie.