Polski Teatr Ludowy we Lwowie – fenomen radzieckich czasów

Autor

  • Agnieszka Sawicz Wydział Historii, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

DOI:

https://doi.org/10.15584/johass.2023.1.6

Słowa kluczowe:

kultura, Związek Radziecki, mniejszość polska, Ukraina

Abstrakt

Polski Teatr Ludowy we Lwowie to scena pod wieloma względami niezwykła. Powstał w Ukraińskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej w 1958 r., a założył go emerytowany nauczyciel języka polskiego Piotr Hausvater. Zebrał on wokół siebie grupę pasjonatów, amatorów, którym przez kolejne lata udało się stworzyć zespół dający przedstawienia nie tylko w Związku Radzieckim, ale też poza jego granicami. Wśród aktorów nie było profesjonalistów, ale Teatr osiągnął w pełni profesjonalny poziom i zdobywał liczne nagrody, prezentując w trudnych warunkach państwa totalitarnego sztuki w języku polskim. Uczniowie, studenci, robotnicy, inżynierowie, nauczyciele i intelektualiści – wszyscy poświęcali swój prywatny czas, by charytatywnie tworzyć sztukę. Efekt ich pracy był dla wielu Polaków w ZSRR jedynym kontaktem z ojczystym językiem. Był to też sposób, by zapoznać się z dorobkiem kulturalnym kraju, z którym wciąż czuli więź. Co ciekawe, zespół tworzyli nie tylko ludzie o polskich korzeniach, ale także Ukraińcy i Rosjanie. To rosyjski artysta Walery Bortiakow kierował Teatrem Ludowym po tym, jak jego dyrektor, Zbigniew Chrzanowski, musiał wyjechać ze Związku Radzieckiego w związku z represjami za złożenie kwiatów pod pomnikiem Adama Mickiewicza we Lwowie. Teatrowi udało się przetrwać komunistyczne represje i z powodzeniem działa do dziś, w wolnej Ukrainie.

Pobrania

Opublikowane

2023-03-30

Jak cytować

Sawicz, A. (2023). Polski Teatr Ludowy we Lwowie – fenomen radzieckich czasów. UR Journal of Humanities and Social Sciences, 26(1), 116–135. https://doi.org/10.15584/johass.2023.1.6

Numer

Dział

Artykuły