Wstępne badania nad wermikompostowaniem odpadów topinamburu (Helianthus tuberosus L.)

Autor

  • Mariola Garczyńska Katedra Biologicznych Podstaw Rolnictwa i Edukacji Środowiskowej, Uniwersytet Rzeszowski, Wydział Biologiczno-Rolniczy
  • Mariola Krempa SKN Zrównoważonego Rozwoju UR

DOI:

https://doi.org/10.15584/pjsd.2018.22.2.2

Słowa kluczowe:

topinambur, odpady, dżdżownice, wermikompostowanie, wermikompost

Abstrakt

Zainteresowanie odnawialnymi źródłami energii wzrasta. Wynika to ze względów środowiskowych, obawy przed wyczerpaniem zasobów paliw kopalnych oraz polskich i unijnych uwarunkowań prawnych. Przykładem rośliny uprawianej na biomasę jest słonecznik bulwiasty (Helianthus tuberosus L.), potocznie nazywany topinamburem. Obok znaczenia energetycznego, ma on także wiele innych zastosowań, po których funkcjonowaniu mogą pojawić się w środowisku odpady organiczne. Celem pracy było określenie wybranych cech procesu wermikompostowania resztek topinamburu. Z udziałem dżdżownic Dendrobaena veneta wermikompostowano resztki topinamburu i resztki topinamburu zmieszane z obornikiem bydlęcym. Określono cechy uzyskanych wermikompostów.

Pobrania

Opublikowane

2018-12-28

Inne teksty tego samego autora