Projekty w aktywnej edukacji
DOI:
https://doi.org/10.15584/pjsd.2018.22.1.5Słowa kluczowe:
projekty edukacyjne, aktywna edukacja, edukacja dla zrównoważonego rozwoju, edukacja przyrodnicza, projekt FranciszekAbstrakt
Edukacja dla zrównoważonego rozwoju dostarcza wiedzy i dotyka problemów oddziaływania naszego codziennego życia w skali globalnej. Aby chronić ekosystemy i podnosić jakość ludzkiego życia, musimy wdrażać nowe nawyki społeczne i osobiste w codziennym postępowaniu. Edukacja w tym zakresie jest trudna i wielopłaszczyznowa bo musi dotykać sfery społecznej, ekologicznej i ekonomicznej toczącego się życia. Między innymi musi obejmować działania na rzecz zmiany na lepszą, relacji człowieka i przyrody. Dobrą metodą edukacyjną okazują się być stosowane szeroko na świecie projekty edukacyjne. Angażują do udziału w zaplanowanych na długo seriach aktywności duże grono uczestników. Tworzą więzi społeczne, są okazją do wprowadzania wiedzy i licznych umiejętności. Św. Franciszek z Asyżu był postacią, która powinna stanowić wzór troski i poszanowania dla przyrody. Dziś uważany jest za patrona m. in. przyrodników i leśników. Stanowiąc część edukacji dla zrównoważonego rozwoju, edukacja przyrodnicza, nie powinna opierać się wyłącznie na sztywnych schematach oraz ogromie definicji. Powinna opierać się o konkretne umiejętności i kształtować kulturę codziennego postępowania. Na wzór św. Franciszka, należy uwrażliwiać na piękno i użyteczność otaczającej nas przyrody oraz łamać niekorzystne stereotypy. W pracy zaprezentowano atuty projektów edukacyjnych i opisano jeden - oparty na idei głoszonej przez św. Franciszka z Asyżu. Projekt ten ma na celu przybliżenie postaci świętego, zawiera propozycję aktywizacji do działania na rzecz zrównoważonego rozwoju osób związanych z kościołem oraz uświadamia o cennych gatunkach zwierząt i roślin w najbliższym otoczeniu człowieka.
Downloads
Bibliografia
Chrzanowska M. 2011. Edukacja ekologiczna jako paradygmat kształcenia i wychowania XXI wieku. Społeczeństwo i Edukacja - Międzynarodowe Studia Humanistyczne. 2. 147-160.
Czartoszewski J.W. (red.). 2001. Edukacja ekologiczna na progu XXI wieku. Wydawnictwo Księży Werbistów „Verbinum”. Warszawa. ss. 232.
Ojciec Święty Franciszek. 2015. Encyklika Laudato si'. W trosce o wspólny dom. Wydawnictwo M. Kraków.
Homilia Ojca Świętego Jana Pawła II z Zamościa, wypowiedziana w roku 1999 [dok. multim.: https://www.youtube.com/watch?v=Y3DlqB7EwbY, data wejścia 18.12. 2017].
Jaromi S. 2014. Fundamenty polskiego domu, czyli kościół i ekologia. [w:] A. Kassenberg. Przez ekologię do wolności. Fundacja „Instytut na rzecz Ekorozwoju”. Warszawa. 28-32.
Jegou F., Thoresen V., Manzini E. 2011. LOLA - Looking for Likely Alternatives. [dok. Elektr.: https://issuu.com/strategicdesignscenarios/docs/lola_brochure, data wejścia 1.12. 2017]
Kasprzak K., Kostecka J. 2015. Encyklika kryzysu i nadziei. Polish Journal for Sustainable Development. 19. 51-62. Polish Journal for Sustainable Development. 19. 63-70. DOI: 10.15584/pjsd.2015.19.6
Kostecka J. 2009. Dekada edukacji dla zrównoważonego rozwoju – wizja, cel, strategia. Problemy ekorozwoju. Vol 4. 101-106.
Kostecka J. 2010. Retardacja przekształcania zasobów przyrodniczych jako element zrównoważonego rozwoju. Biuletyn KPZK PAN. 242. 27-49.
Kostecka J. 2013. Retardacja tempa życia i przekształcania zasobów przyrody – wybrane implikacje obywatelskie. Inżynieria Ekologiczna. 34. 38-52.
Kostecka J., Kostecki A. 2014. Retardacja wykorzystywania i kreowania ekosystemów w terenie zurbanizowanym. Biuletyn KPZK PAN. 254. 85-112.
Kostecka J., Kostecki W. 2016. Transformacja wsi oparta na innowacjach w zakresie ochrony środowiska. KPZK PAN. Studia. Tom CLXXIII. 197-212.
Kostecka J., Mazur-Pączka A. 2015. Przykład aktywnego nauczania w przedmiocie „Filozofia przyrody” - projekt PASO („Pytaj – Aktywnie Szukaj Odpowiedzi”). Polish Journal for Sustainable Development. 19. 77-84. DOI: 10.15584/pjsd.2015.19.9
Kostecka J., Piersiak A., Pawlak R. 2015. Edukacja dla zrównoważonego rozwoju – program KOS („Kumplem osoba starsza”). Polish Journal for Sustainable Development. Tom 19. 71-76. DOI: 10.15584/pjsd.2015.19.8
PERL 2. Partnership for Education and Research about Responsible Living [dok. Elektr. http://www.youropa-project.eu/2013/04/16/perl-2-partnership-for-education-and-research-about-responsible-living/, data wejścia 1.12. 2017].
Poskrobko B. 2010. Nowe podejście do bogactwa przyrodniczego jako podstawa retardacji wykorzystania zasobów. Biuletyn KPZK PAN. 242. 50-64.
Rozenbajger N., Kostecka J. 2012. Edukacja dla zrównoważonego rozwoju – program WARTA („Wiedzieć Aby Rozumnie działać – Twoim Atutem”). Zesz. Nauk. Poł.-Wsch. Oddziału PTIE i PTG w Rzeszowie. 15. 81-88. [dok. Elektr.: http://www2.univ.rzeszow.pl /wbr/zeszyty/en/pl/index.html, data wejścia 1.12. 2017]
Ruch Ekologiczny św. Franciszka z Asyżu (REFA) [dok. Elektr. http://www.orrk.pl/kongresy-tematyczne/ekologia/inspiracje-36187/523-ruch-ekologiczny-witego-franciszka-z-asyu, data wejścia 18.12. 2017].
Św. Franciszek. 2003. Kwiatki Świętego Franciszka. Warszawa.
Skolimowski H. 1993. Filozofia żyjąca. Eko-filozofia jako Drzewo Życia. Wydawnictwo Pusty Obłok. Warszawa.
Szlesińska D. 2010. Edukacja ekologiczna w działalności drużyn harcerskich. Studia Ecologiae et Bioethicae. 8. 2. 227-244.
Thoresen V. (ed.) 2005. Consumer Citizenship Education Guidelines: Vol. 1. Higher Education [dok. elektr.: http://hihm.no/prosjektsider/ccn/about-ccn/cce. data wejścia 1.12. 2017].
Waszkiewicz H. 2009. 10 lat programu Zielony Certyfikat. [W:] Dybysławska J., Pytlak E., Radwański P., Tyralska-Wojtycza E., Waszkiewicz H. Zielony Certyfikat. Placówka oświatowa jako ośrodek zrównoważonego rozwoju. Przewodnik. Część 3. Fundacja Ośrodka Edukacji Ekologicznej. Warszawa. 6-7.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 Polish Journal for Sustainable Development

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.