Badanie funkcjonalności ogrodu miejskiego im. Solidarności w Rzeszowie

Autor

  • Marta Pisarek Katedra Agroekologii, Wydział Biologiczno-Rolniczy, Uniwersytet Rzeszowski
  • Marta Gargała-Polar akład Architektury Krajobrazu Wydział Biologiczno-Rolniczy Uniwersytetu Rzeszowskiego

DOI:

https://doi.org/10.15584/pjsd.2015.19.12

Słowa kluczowe:

park, funkcjonalność, mała architektura ogrodowa

Abstrakt

Celem badań było rozpoznanie czynników przestrzennych mających wpływ na funkcjonalność Ogrodu Miejskiego im. Solidarności w Rzeszowie. Przeprowadzono własne obserwacje terenowe oraz ankietę wśród osób odwiedzających park. Zauważono, że Ogród Miejski użytkowany był przez osoby siedzące na ławkach lub spacerujące alejkami, przychodzące z dziećmi na plac zabaw oraz traktujące Ogród jako ciąg komunikacyjny. Więcej osób wypoczywało w dzień powszedni niż wolny od pracy, a maksimum odwiedzin przypadało na godziny popołudniowe. Obserwowani najchętniej wypoczywali w miejscach lekko osłoniętych od słońca i nie narażonych na kontakt z pomiotem ptasim. Ankietowani istniejący stan Ogrodu oceniali jako odpowiedni, ale postulowali o wymianę nawierzchni, rozwiązanie problemu gniazdujących ptaków, wprowadzenie większej liczby ozdobnej małej architektury i założeń rabatowych, jak również budowę psiej toalety. Respondenci negatywnie odnieśli się do budowy ogrodzenia i zamykania parku od zmierzchu do rana.

Downloads

Bibliografia

Bernacki K. 2009. Idea parku miejskiego po 1982 roku. Maszynopis pracy doktorskiej. Biblioteka Politechniki Wrocławskiej. Wrocław.

Drapell-Hermansdorfer A. 2006. Współczesny park miejski w Europie. Mat. Konf. „Wizja rozwoju Wojewódzkiego Parku Kultury im. Gen. Jerzego Ziętka. Urząd Marszałkowski Woj. Ślaskiego [dok. elektr.: www.silesia-region.pl/wpkiw/spec_adh.htm, data wejścia 2.11.2015]

Gawryszewska B. J. 2008. Koncepcja Promenady Królewskiej w Warszawie jako przykład zagospodarowania krajobrazu codziennego. Zarządzanie Krajobrazem Kulturowym. Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego. 10. 43-52.

Hałat P. 2010. Instrumenty partycypacji społecznej w lokalnych programach rewitalizacji miast w Polsce. [w:] Skalski K. (red.). O budowie metod rewitalizacji w Polsce – wybrane aspekty. Monografie i Studia Inst. Spraw Publ. UJ. Kraków. 127-156.

Kępkowicz A. 2010. Sztuka w przestrzeni parku jako wielowątkowe zjawisko w kontekście natura – kultura. Przestrzeń i forma. 13. 57-70.

Krupa B. 2010. Ogród miejski w Rzeszowie – wczoraj, dziś, jutro. Zesz. Nauk. Poł.-Wsch. Oddz. PTIE i PTG. Rzeszów. 12. 47-52.

Lichołai L., Pisarek M., Gargała M. 2011. Funkcjonalność i atrakcyjność w przestrzeni publicznej. [w:] Jażdżewska I. (red.). Człowiek w przestrzeni publicznej miasta. XXIV Konserwatorium wiedzy o mieście. Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego. 105-112.

Lis A., Krzemińska A., Dzikowska A. 2014. Przestrzenne wskaźniki zagrożenia. Propozycje metodologiczne do badań nad bezpieczeństwem parku im. Jana III Sobieskiego w Wałbrzychu. [w:] Kołodziejczyk K., Chylińska D., Zaręba A. (red.). Studia Krajobrazowe Krajobraz jako nośnik idei. Ujęcia analityczne. Tom IVB. Wyd. Uniwersytet Wrocławski. 77-89.

Nowak J. 2005. Wpływ roślin na zdrowie człowieka. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln. 504. 33-42.

Ozimek A., Sikora K., Kopeć M. 2014. Zawartość metali ciężkich w liściach wybranych gatunków drzew parków krakowskich. Zesz. Nauk. Poł.-Wsch. Oddz. PTIE i PTG. Rzeszów. 17. 77-52.

Pazder D. 2008. Społeczne zagadnienia kreacji i odnowy przestrzeni miejskiej. Teka Kom. Arch. Urb. Stud. Krajobr. – OL PAN. 164-171.

Pisarek M., Gargała M., Lichołai L. 2014. Mała architektura w krajobrazie kulturowym jako atrakcja turystyczna – przykłady dobrych praktyk. [w:] Kołodziejczyk K., Chylińska D., Zaręba A. (red.). Studia Krajobrazowe Krajobraz jako nośnik idei. Ujęcia analityczne. Tom IVB. Wyd. Uniwersytet Wrocławski. 107-124.

Raińczuk A. 2010. Projektowana struktura funkcjonalno-przestrzenna miasta. Załącznik nr 96 do uchwały nr XXXVII/113/2000 Rady Miasta Rzeszowa z dnia 4 lipca 2000r. z późn. zm. Urząd Miasta. Rzeszów.

Styczyńska M. 2007. Projektowanie terenów rekreacyjnych dla dzieci i dorosłych na przykładzie skweru przy ul. Za Groblą w Poznaniu. [w:] Wojewoda I., Drozdek M. E. (red.). Zieleń miast i wsi współczesna i zabytkowa. Wyd. PWSZ, Sulechów. 159-169.

Szumacher I. 2010. Potencjał rekreacyjny parków miejskich. Krajobrazy rekreacyjne – kształtowanie, wykorzystanie, transformacja. Problemy Ekologii Krajobrazu. t. XXVII. 487-490.

Wysocki M. 2009. Dostępna przestrzeń publiczna. Wyd. Fundacja Instytut Rozwoju Regionalnego. Kraków.

Pobrania

Opublikowane

2015-12-12

Inne teksty tego samego autora

1 2 > >>