Ogrody deszczowe jako sposób retardacji strat wody opadowej w terenach zieleni miejskiej

Autor

  • Zbigniew W. Czerniakowski Instytut Nauk Rolniczych, Ochrony i Kształtowania Środowiska, Kolegium Nauk Przyrodniczych, Uniwersytet Rzeszowski, Zakład Agroekologii
  • Marta Gargała-Polar Instytut Nauk Rolniczych, Ochrony i Kształtowania Środowiska, Kolegium Nauk Przyrodniczych, Uniwersytet Rzeszowski, Zakład Architektury Krajobrazu

DOI:

https://doi.org/10.15584/pjsd.2020.24.1.2

Słowa kluczowe:

mała retencja, bioretencja, ogrody deszczowe, budowla hydrotechniczna, zrównoważony system odwadniający

Abstrakt

Ogrody deszczowe są jednym z najprostszych i wysoce efektywnych sposobów zagospodarowania wody opadowej. Zakładane w gruncie bądź w pojemniku wbrew pozorom przypominają „zwykłe ogrody”, jednak dzięki odpowiednio dobranym gatunkom roślin hydrofitowym stają się naturalnym rezerwuarem wody, szczególnie na terenach zieleni miejskiej. W wielu krajach europejskich oraz w USA, badanie oraz projektowanie ogrodów deszczowych jest jednym z najbardziej aktualnych zadań planowania przestrzennego oraz architektury krajobrazu. Także w Polsce w ostatnich latach zdecydowano się na wdrożenie tego rodzaju budowli hydrotechnicznych w krajobrazie miejskim. Powstają one z inicjatywy obywatelskiej lub są częścią budżetu gminy. Niezależnie od źródła finansowania stanowią trzon działań związanych z adaptacją do zmian klimatu i spowalnianiem strat wody opadowej w terenach miejskich.

Downloads

Bibliografia

Biała I. 2020. Zatrzymać deszcz tam, gdzie spadł – coraz więcej miejscowej retencji w Gdańsku. [dok. elektr.: www.zielonainfrastruktura.pl/zatrzymac-deszcz-tam-gdzie-spadl-coraz-wiecej-miejscowej-retencji-w-gdansku/; data wejścia: 4.05.2020].

Bogacz A., Woźniczka P., Burszta-Adamiak E., Kolasińsk E. 2013. Metody zwiększania retencji wodnej na terenach zurbanizowanych. Przegląd Naukowy – Inżynieria i Kształtowanie Środowisk. 59. 27-35.

Bortolini L., Zanin G. 2018. Hydrological behaviour of rain gardens and plant suitability: A study in the Veneto plain (north-eastern Italy) conditions. Urban Forestry & Urban Greening 34. 121-133.

Chaffin B. C., Shuster W. D., Garmestani A. S., Furio B., Albro S. L., Gardiner M., Spring M., Odom Green O. 2016. A tale of two rain gardens: Barriers and bridges to adaptive management of urban stormwater in Cleveland, Ohio. Journal of Environmental Management. 183. 431-441.

Dall’Ara E., Maino E., Gatta G., Torreggiani D., Tassinari P. 2019. Green Mobility Infrastructures. A landscape approach for roundabouts’ gardens applied to an Italian case study. Urban Forestry & Urban Greening. 37. 109-125.

Długozima A. 2009. Ogrody deszczowe. Problemy Ekologii. 13(4). 211-215.

Domanowska M., Kostecki J. 2015. Ogrody deszczowe w miastach jako jedno z narzędzi wdrażania usług ekosystemów. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego. 158. 50-58.

Dong Won Shin, McCann L. 2018. Analyzing differences among non-adopters of residential stormwater management practices. Landscape and Urban Planning. 178. 238-247.

Ebrahimian A., Wadzuk B., Traver R. 2019. Evapotranspiration in green stormwater infrastructure systems. Science of the Total Environment. 688. 797-810.

E-katalog roślin. [dok. elektr.: www.e-katalogroslin.pl; data wejścia: 4.05.2020].

Fundacja Sendzimira. Warszawa chwyta wodę. 2018. [dok. Elektr.: https://sendzimir.org.pl/projekty/warszawa-chwyta-wode/; data wejścia: 4.05.2020].

Fundacja Sendzimira. Ogród deszczowy w gruncie. 2019a. [dok. Elektr.: https://sendzimir.org.pl/wp-content/uploads/2019/03/broszura-ogrod-deszczowy-w-gruncie.pdf; data wejścia: 4.05.2020].

Fundacja Sendzimira. Ogród deszczowy w pojemniku. 2019b. [dok. Elektr.: https://sendzimir.org.pl/wp-content/uploads/2019/03/broszura-ogr%C3%B3d-deszczowy-w-pojemniku.pdf; data wejścia: 4.05.2020].

Gdańskie Wody. Gdańska Polityka Malej Retencji Miejskiej. 2019. [dok. Elektr.: www.gdmel.pl; data wejścia: 4.05.2020].

Kamińska M. 2020. Miejskie retencjonowanie wód opadowych. [dok. Elektr.: www.uslugiekosystemow.pl/2019/11/29/miejskie-retencjonowanie-wod-opadowych; data wejścia: 31.03.2020].

Kosmala M., 2003. Ogrody deszczowe czyli ogrody retencjonujące wody opadowe – moda czy konieczność, [w:] Myga-Piątek U. (red.) Woda w przestrzeni przyrodniczej i kulturowej, Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego PTG. 2. 205-274.

Kostecka J. 2017. Odniesienia koncepcji retardacja przekształcania zasobów przyrody do wybranych aktów prawnych w kontekście budowania zrównoważonego rozwoju i gospodarki o obiegu zamkniętym. Inżynieria Ekologiczna. 18. 6. 1-15. DOI: 10.12912/23920629/79430.

Miejskie Plany Adaptacji. Wczuj się w klimat!. 2019. [dok. elektr.: www.44mpa.pl; data wejścia: 4.05.2020].

Papafotiou E., Katsifarakis K.L. 2015. Ecological Rainwater Management in Urban Areas. Preliminary Considerations for the city of Corinth, Greece. Agriculture and Agricultural Science Procedia. 4. 383-391.

Stec A., Dziopak J. 2017. Woda deszczowa w architekturze krajobrazu nowoczesnych miast. Czasopismo Inżynierii Lądowej, Środowiska i Architektury Journal of Civil Engineering. Environment and Architecture JCEEA. XXXIV. 64. 315-333.

Stop suszy. Wody Polskie popierają aktywne przeciwdziałanie suszy na wsi i w mieście. 2020. [dok. elektr.: www.stopsuszy.pl; data wejścia: 4.05.2020].

Szpakowski W., Royss J., Lademann D. 2018. Ogród deszczowy w 5 krokach. Gdański Poradnik Małej Retencji. Wyd. Gdańskie Wody. Gdańsk.

Vaculová V., Fuska J. 2017. Rain gardens – case study of potential locations identification using GIS. Acta Sci. Pol. Formatio Circumiectus. 16 (2). 217-230.

Yuan J., Dunnett N. 2018. Plant selection for rain gardens: Response to simulated cyclical flooding of 15 perennial species. Urban Forestry & Urban Greening. 35. 57-65.

Pobrania

Opublikowane

2020-06-26

Inne teksty tego samego autora

1 2 > >>