Badania techniki ze znakowaniem dżdżownic, wprowadzaniem do gleby i odnajdywaniem osobników dla biomonitoringu

Abstrakt

Biomonitoring systemów glebowych stwarza trudności w odnajdywaniu i odróżnianiu organizmów testowych od miejscowych populacji. Celem badań było opracowanie prostej metody zatrzymywania dżdżownic in situ oraz ich skutecznego odnajdywania. Oznaczone implantem VIE dżdżownice: epigeiczny Lumbricus rubellus i endogeiczny Aporrectodea caliginosa wprowadzono do nie zanieczyszczonego pastwiska lub terenu zanieczyszczonego. Stosowano ograniczenia z rury PVC o różnej wysokości i głębokości wprowadzenia w glebę, a także zamknięte lub nie. Najwyższe wskaźniki odzysku dla obu gatunków pochodzą z zastosowania rur 0,3 m (100% w przypadku A. caliginosa i 71% w przypadku L. rubellus). Zastosowanie pokrywy siatkowej (próba 2) nie poprawiło odzysku A. caliginosa, ale zwiększyło odzysk L. rubellus z 0% do 70% w nieskażonej glebie. Badanie potwierdziło możliwość polowego użycia znaczników VIE w celu identyfikacji i odzyskiwania dżdżownic. Wyniki sugerują, że na współczynniki odzyskiwania wpływ miały różnice zachowań w grupach ekologicznych i czynniki specyficzne dla danego obszaru. Stwierdzono konieczność dalszych badań nad poprawą procedury znakowania, oceny śmiertelności i możliwości zatrzymywania dżdżownic wprowadzanych do gleby.