Przepisy Kodeksu postępowania cywilnego regulujące postępowanie w sprawach dotyczących uprowadzenia dziecka za granicę wobec zmiany rozporządzenia Bruksela IIa
DOI:
https://doi.org/10.15584/actaires.2022.2.15Słowa kluczowe:
uprowadzenie dziecka za granicę, konwencja haska z 1980 r., rozporządzenie nr 2019/1111, sprawy rodzinne i opiekuńczeAbstrakt
1 sierpnia 2022 r. zacznie obowiązywać rozporządzenie Rady UE nr 2019/1111 z 25 czerwca 2019 r. w sprawie jurysdykcji, uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich i w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej oraz w sprawie uprowadzenia dziecka za granicę, stanowiące przekształconą wersję rozporządzenia Bruksela IIa. Jednym z celów uchwalenia rozporządzenia nr 2019/1111 była weryfikacja rozwiązań służących powrotowi bezprawnie uprowadzonego dziecka. Przedmiotem artykułu jest analiza przepisów k.p.c. znajdujących zastosowanie w sprawach dotyczących uprowadzenia dziecka za granicę w świetle założeń rozporządzenia nr 2019/1111, zaś jego celem odpowiedź na pytanie, czy – a jeśli tak, to w jakim zakresie – przyjęte przez prawodawcę unijnego rozwiązania wymagają zmiany przepisów k.p.c.
Downloads
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Acta Iuridica Resoviensia

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.