W poszukiwaniu modelu kontroli granicznej cudzoziemców w ruchu lotniczym – kazus Shamindera Puriego
DOI:
https://doi.org/10.15584/actaires.2022.3.10Słowa kluczowe:
migracja, wolność przemieszczania się, kontrola w ruchu lotniczym, prawo lotnicze, kontrola osobistaAbstrakt
Celem artykułu jest prezentacja specyfiki ruchu lotniczego i kontroli osobistej jako sytuacji, w której dochodzi do uprawnionej limitacji praw podstawowych podróżujących. Artykuł stawia pytanie badawcze, czy prawo unijne zapewnia skuteczną ochronę praw osób migrujących w procesie przekraczania granicy w ruchu lotniczym. Ruch lotniczy ze względu na swoją specyfikę wymaga regulowania poprzez wprowadzanie szczególnych klauzul bezpieczeństwa. Tym samym istnieje konieczność zapewnienia w systemie prawnym swoistego balansu pomiędzy koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa a gwarancjami poszanowania podstawowych wolności podróżujących.
Rozważania zawarte w prezentowanym artykule oparte są w znacznej mierze o analizę sprawy Shamindera Puriego, Sikha i w momencie podróży obywatela UE, który w czasie kontroli granicznej na lotnisku Okęcie został poproszony o zdjęcie turbanu, co uznał za zniewagę i w konsekwencji pozwał Skarb Państwa. Artykuł stawia w konsekwencji pytanie, czy w oparciu o argumentację sądów można wypracować model postępowania w sprawie ochrony i ewentualnego ograniczenia praw podstawowych wobec podróżnych przekraczających granice w ruchu lotniczym.