Determinanty ingerencji nadzorczej i sądowej kontroli działalności polskiego związku sportowego

Abstrakt

Polski związek sportowy jest organizacją o statusie stowarzyszenia, którego cele działalności zorientowane są na organizowanie i prowadzenie współzawodnictwa w danej dyscyplinie sportu. Podstawę działalności polskich związków sportowych stanowi ustawa o sporcie oraz statut, który podlega zatwierdzeniu przez Ministra Sportu i Turystki w formie decyzji administracyjnej. Polski związek sportowy uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego. Jako autonomiczna organizacja podlega nadzorowi weryfikacyjnemu Ministra Sportu i Turystyki. Jedynym kryterium nadzoru jest legalność, a katalog środków nadzorczych ma charakter zamknięty. Najbardziej radykalnym środkiem nadzorczym jest uchylenie decyzji władz związku. Polski związek sportowy winien respektować unormowania konstytucyjnych źródeł prawa. Za nieprzestrzeganie tego wymogu sąd rejestrowy może zawiesić władze związku. Gdy naruszenie prawa bądź statutu ma charakter uporczywy, sąd może związek rozwiązać, co skutkuje utratą jego bytu prawnego.