Samooskarżenie a instytucje konsensulane w procesie karnym

Abstrakt

Artykuł dotyczy instytucji konsensualnych w polskim procesie karnym (art.335, 387 i 23a). Koncentruje się na modyfikacjach tych instytucji spowodowanych zmianami w prawie. Tekst dotyczy zgodności instytucji „tragowania się o przyznanie” z wymogami statuującymi rzetelny proces karny takimi jak zasada nemo tenetur, prawa do obrony i prawdy materialnej. Autorka analizuje głównie, czy art.335, 387 i 23a polskiego kodeksu postępowania karnego wymagają samooskarżenia i wymagają, aby oskarżony przyznał się do winy.