Połączeni, ale samotni. Postawy młodszych uczniów pokolenia iGen

Abstrakt

Dotychczasowe możliwości wzajemnego komunikowania się zostały poszerzone o internetowe, społecznościowe portale (Instagram, Twitter), aplikacje typu Snapchat, które zaszyfrowują wiadomość w obraz (np. zdjęcia, rysunki, filmy) i krótki tekst. Tak zorganizowana korespondencja wiedzie prym w dzisiejszych czasach i wydaje się, że z dużym skutkiem próbuje zdominować tę dziedzinę życia. Poprzez wspomniany cyfrowy performans umacnia się kultura związana z kultem ciała, wizerunku, rozrasta widowiskowa rzeczywistość, w której kultury sieciowe wzmacniają warstwę wizualną i porzucają mowę, a jednocześnie zamazywany jest naturalny, rzeczywisty przekaz i jego odbiór. Taka rzeczywistość generuje nowe postawy uczniów, wpływa na ich osobowość, a także zdrowie psychiczne i somatyczne. Opracowanie zestawia wnioski wypływające z lektury i badań neurodydaktyków, psychologów i obserwacji własnych, a takze być może stanowi prolegomenę do dywagacji na temat współczesnej pedagogii wczesnoszkolnej.