Wpływ handlu zagranicznego na rozwój gospodarczy Demokratycznej Republiki Konga

Abstrakt

Polityka pieniężna jest procesem, w ramach którego władze monetarne, na ogół bank centralny, wpływają na podaż pieniądza dążąc do realizacji celu, jakim jest stabilność cen. Dążą one również do osiągnięcia innych celów zwanych keynesowskim trójkątem: wzrostu gospodarczego, pełnego zatrudnienia i równowagi zewnętrznej. Polityka pieniężna różni się od polityki fiskalnej. Polityka pieniężna dąży do utrzymania kursu wymiany waluty krajowej. Celem państwa w ramach polityki pieniężnej jest osiągnięcie i utrzymanie stabilności cen poprzez dostosowanie podaży pieniądza do popytu na pieniądz. Aby móc to zrealizować Bank Centralny Konga określa ramy kontroli, w jakich polityka pieniężna będzie realizowana w ciągu roku. Jak wynika z analizy sytuacji w Demokratycznej Republice Konga w latach 1970–2000 można zaobserwować, iż deprecjacji waluty krajowej odpowiadają przyspieszone tempo wzrostu cen w kraju, a także okresy silnych presji inflacyjnych. W związku z podjętymi rozważaniami nasuwają się następujące pytania:  Czy frank kongijski jest stabilny?  Czy polityka pieniężna Kongijskiego Banku Centralnego wspiera stabilność franka kongijskiego? Odpowiedzi na te pytania stanowią przedmiot badań. W artykule dokonano analizy trudności w zakresie polityki pieniężnej w kontekście szerokiej dolaryzacji systemu bankowego i słabości instytucjonalnej. Empiryczna analiza potwierdza, że Bank Centralny w Kongu jest w stanie niemalże kontrolować inflację, pomimo szybkiej reakcji na szoki inflacyjne. Po przeanalizowaniu zalet i wad różnych reżimów kursowych, można stwierdzić, że wzmocnienie obecnych ram polityki pieniężnej pozostaje najlepszym rozwiązaniem, biorąc pod uwagę, że kraj jest podatny na częste wstrząsy walutowe. Zwięk-szanie rezerwy obowiązkowej wydaje się sprzeczne z innymi środkami stosowanymi przez bank cen-tralny. Stopa procentowa pozwala na regulowanie płynności w systemie finansowym oraz wpływa na rozwój działalności gospodarczej. Jest ona jednym z głównych instrumentów, którymi władza monetarna wpływa na przyznawanie kredytów i modulowanie inflacji w kraju.