Rozpoznawalność idei sprawiedliwego handlu w kontekście powszechnego dostępu do informacji

Abstrakt

Artykuł stanowi próbę syntetycznej prezentacji jednego z obszarów merytorycznych badań własnych obejmujących 900-osobową próbę badawczą, którą utworzyli konsumenci z województwa podkarpackiego realizujący zakupy w losowo wybranych przedsiębiorstwach handlu detalicznego żywnością. Badanie przeprowadzono w formie wywiadu bezpośredniego. Przedmiotem rozważań przedstawionych w opracowaniu jest poziom rozpoznawalności oznakowań na opakowaniach produktów żywnościowych, określany zarówno subiektywnie (w autoocenie konsumentów), jak i obiektywnie (przez weryfikację znajomości treści oznaczeń). Weryfikacji poddano w szczególności skojarzenia klientów z woj. podkarpackiego związane z oznaczeniami fair trade. Wnioskowanie prezentowane jest w układzie podgrup klasyfikacyjnych ustalonych z wykorzystaniem charakterystyk demograficznych, społecznych i ekonomicznych respondentów. Uzyskane wyniki pozwalają na stwierdzenie, że zarówno subiektywna, jak i obiektywna ocena świadomości konsumentów w zakresie znaczenia symboli zamieszczanych na opakowaniach produktów żywnościowych pozostaje na stosunkowo niskim poziomie. Znajomość idei fair trade wśród klientów z woj. podkarpackiego nie była powszechna. Spostrzeżenia te wskazują na niskie zainteresowanie klientów certyfikatami i znakami zamieszczanymi na opakowaniach. Bez takiego zainteresowania niemożliwe jest uzyskanie rzetelnej wiedzy i przyjęcie idei fair trade jako determinanty decyzyjnej w wyborze określonych produktów, a przez to wsparcia ludności krajów Trzeciego Świata. W celu niwelowania nierówności społecznych i gospodarczych krajów Północy i Południa konieczna jest stała promocja tej idei w stopniu stymulującym skłonność konsumentów do poszukiwania informacji o produktach fair trade i samych produktów z tym oznakowaniem. Tezę tę potwierdzają dane negujące technologiczne bariery dostępu do zasobów informacji.