Modelowanie kryzysowego zarządzania terytoriami w warunkach decentralizacji: na przykładzie Ukrainy

Abstrakt

W artykule przeanalizowano proces modelowania zarządzania kryzysowego gospodarką w warunkach decentralizacji, na przykładzie Ukrainy. W warunkach reform gospodarczych i rozprzestrzeniania zjawisk kryzysowych, istotnym zadaniem jest umiejętność przewidywania skuteczności zaplanowanych działań. Najbardziej problematyczne w zarządzaniu kryzysowym jest opracowanie skutecznego modelu uwzględniającego udział obywateli w procesie podejmowania decyzji ekonomicznych. Jednym z możliwych rozwiązań tego problemu jest modelowanie sytuacji w celu przezwyciężenia kryzysu i zbadanie terytoriów (regionów kraju) pod względem ich stanu społeczno- ekologiczno-gospodarczego. W trakcie badania wykorzystano następujące metody: badanie zjawisk (przedmiotów, obiektów); podział terytorium Ukrainy na podstawie zestawu wybranych wskaźników; badanie zróżnicowania obiektu terytorialnego; identyfikacja i analiza relacji między czynnikami a wynikami. W oparciu o opracowane podejście i wyniki badania zaproponowano model umożliwiający identyfikację sytuacji kryzysowej terytoriów w warunkach decentralizacji, który bierze pod uwagę: dostępność zasobów i potencjał zasobów pracy; społeczne, ekologiczne i ekonomiczne elementy rozwoju terytoriów; współczynnik ryzyka kryzysu; ogólny współczynnik decentralizacji. Zaproponowano algorytm grupowania obiektów, który uwzględnia poziom poprawy zarządzania kryzysowego w warunkach decentralizacji. Uzasadniono wykorzystanie metody rankingu klastrów, która wykorzystuje indeks taksonomiczny. Przeprowadzone badania umożliwiły wskazanie różnych podejść do tworzenia planów rozwoju różnych typów systemów terytorialnych wchodzących w skład klastrów. Podział został przeprowadzony zgodnie z sytuacją kryzysową poszczególnych terytoriów, co zapewniłoby ich zrównoważony rozwój w warunkach wprowadzenia decentralizacji.