Zmiany wartości przemiałowej wybranych odmian pszenżyta ozimego pod wpływem nawożenia azotowego

Abstrakt

Stwierdzono istotne zależności krzywoliniowe pomiędzy zawartością okrywy i popiołu ogólnego w ziarnie i w mące a stosowaną dawką nawozu azotowego. Twardość ziarna, a wraz z nią zapotrzebowanie na energię do przemiału, jak również wyciąg mąki rosły wprost proporcjonalnie w miarę wzrostu nawożenia azotem. Wpływ nawożenia na granulację mąki nie był tak wyraźny – odnotowano jedynie, korzystny dla jakości mąki, wzrost udziału frakcji średnich. Dla omawianego zespołu cech jakościowych za najkorzystniejszy poziom zasilania azotem uznano dawkę ok. 98 kg/ha (dawka wyliczona matematycznie) z uwagi na poprawę efektywności przemiału, wydajności i granulacji mąki, a także popiołowość ziarna i mąki – wysoką, ale niższą w stosunku do prób nienawożonych.