Skąd taka nazwa? Funkcje antroponimów w językowej przestrzeni slamów poetyckich
DOI:
https://doi.org/10.15584/slowo.2022.13.26Słowa kluczowe:
antroponimy, poezja oralna, analiza dyskursu, socjolingwistyka, slam poetyckiAbstrakt
Slamy poetyckie odbywają się w Polsce nieprzerwanie od dwudziestu lat. Możliwość wykorzystania elementów pozawerbalnych oraz potencjalna interakcja z publicznością, przyciąga twórców reprezentujących różne grupy społeczne. Slamerki i slamerzy przedstawiający podczas wydarzeń autorskie utwory, przygotowane z myślą o oralnej prezentacji, przybierają często osobliwe imiona (np. Smutny Tuńczyk, Wania Łania, Noicoztego, Wieszcz Leszcz, Raban). Slamerskie nazwy mają różnorodny charakter. Najczęściej ich przybranie jest umotywowane praktycznie lub artystycznie. Wykorzystywane antroponimy budzą zainteresowanie odbiorców, którzy próbują dociec, skąd wzięło się dane miano. Ten artykuł omówi funkcje nazw slamerów oraz przedstawi ich klasyfikację uwzględniającą ich pochodzenie, motywację autorów lub analizę slamerskich autoprezentacji.Downloads
Bibliografia
Czopek-Kopciuch, B. (2004). Nick – nowa kategoria antroponimiczna? W: K. Michalewski (red.), Współczesne odmiany języka narodowego (s. 106–111). Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Długosz, K. (1983). Proszę pana, bo on się przezywa, czyli o przezwiskach uczniów szkół podstawowych. Poradnik Językowy, 1, 25−37.
Furgalska, A. (1978). O pseudonimach literackich. Język Artystyczny, 1, 116–128.
Górny, H. (2019). Polish Anthroponomastic Terminology – Towards Systematization and Normalization, Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, 37(1), 105–117.
Jankowski, E. (red.). (1994). Słownik pseudonimów pisarzy polskich [t. I]. Wrocław–Warszawa–Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Kleśta-Nawrocki, R. (2012). Zagłosuj na poetę. W: W. Kuligowski i A. Pomieciński (red.), Oblicza buntu. Praktyki i teorie sprzeciwu w kulturze współczesnej [s. 249–265]. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.
Lech-Kirstein, D. (2016). Onomastyka literacka a onomastyka stylistyczna. Stylistyka, 25, 457–466.
Łobodzińska, R., Peisert, M. (2003). Nazwy własne w przestrzeni wirtualnej. W: M. Biolik (red.), Metodologia badań onomastycznych (s. 644–653). Olsztyn: Ośrodek Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego.
Nobis, I. (2019). Internet Pseudonyms of Polish YouTubers. Their Origin, Structure and Place in the Modern Anthroponymy System. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, 37(2), 97–107.
Rejter, A. (2016). Nazwa własna wobec gatunku i dyskursu. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Rutkiewicz, M. (1999). Onomastyczny status irconimów. Onomastica, 44, 117–123.
Rzetelska-Feleszko, E. (red.). (1998). Polskie nazwy własne. Encyklopedia. Warszawa–Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego Polskiej Akademii Nauk.
Skulina, T. (1976). Funkcje i antroponimiczny status pseudonimów. Studia Polonistyczne, 3, 173−180.
Siwiec, A. (2014). Pseudonimy internetowe vel nicki – charakterystyka onomastyczna i uzus. Roczniki Humanistyczne KUL. Językoznawstwo, 62, s. 101–122.
Świerkowska, D. (2021a). Strach przed pominięciem. Role buntu w poezji oralnej slamerów. W: D. Ulicka, M. Kopcik, K. Kulpa, A. Piniewska i P. Sidorowicz, Poetyki protestu (s. 89–110). Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.
Świerkowska, D. (2021b). Warunki sprzyjające perswazyjności w językowej przestrzeni slamów poetyckich. W: M. Marczewska, K. Ostrowska i M. Kwaśniewska (red.), Język w przestrzeni literackiej, medialnej, politycznej (s. 65–76). Kielce: Kieleckie Towarzystwo Naukowe.
Świerkowska, D. (2021c). Poezja pandemiczna, czyli slamy poetyckie online. W: M. Szabłowska-Zaremba, D. Siemieniecka (red.), Internet jako przestrzeń relacji społecznych – szanse, ograniczenia, perspektywy (s. 15–28). Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski.
Warchala, J. (2019). Formy perswazji. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Wyrwas, K. (2014). Opowiadania potoczne w świetle genologii lingwistycznej. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Zawodzińska-Bukowiec, K. (2014). Pseudonim polski od czasów najdawniejszych do dziś. Kraków: Libron.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2022 Słowo. Studia językoznawcze
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne 4.0 Międzynarodowe.
