O sposobach przedstawiania pojęć matematycznych w komunikacji specjalistycznej na przykładzie całki

Autor

DOI:

https://doi.org/10.15584/slowo.2021.12.12

Słowa kluczowe:

specialized communication, term representation, term, definition, symbol, language of mathematics

Abstrakt

The paper deals with the problem of various ways of representing concepts in specialist communication. In specialist communication in the field of mathematics we are dealing with a situation in which the concepts which are the basis of specialist knowledge are abstract. Therefore, in communication with the recipient, the problem of their representation arises. It turns out that they can be represented in a number of ways not seen outside the field of this science. In turn, the very choice of concrete representations may seem to be closely related to the communicative situation. Consequently, communication in mathematics turns out to be very complex in terms of the medium used to express content. This is because it can be represented by a word, a phrase or a metaphor, as well as by a symbol, a longer symbolic notation, or even a drawing. Such a wide range of various representations is a peculiar phenomenon in terminology, which is an important part of specialist communication, because it expands the understanding of a term as a sign, especially a linguistic one, with new, often non-literal material. The research touches upon an important problem of what unusual means a sender of a specialist text may use to present a term. The research material consists of popular representations of integrals, appearing in mathematical texts of varying levels of specialisation.

Downloads

Bibliografia

Ajdukiewicz K., 1985 [1928], Język i poznanie, t. I: Wybór pism z lat 1920–1939, Warszawa, s. 243–248.

Barton B., 2007, The language of mathematics: Telling mathematical tales, Springer Science & Business Media.

Chapman A., 1993, Language and learning in school mathematics: A social semiotic perspective, „Issues in Educational Research”, nr 3(1), s. 35–46. http://www.iier.org.au/iier3/chapman.html [dostęp: 14.11.2021].

Chłopicka-Wielgos M., Pukas-Palimąka D., 1996, Nauczanie języka specjalistycznego a nie tylko terminologii, „Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców”, t. 7/8, s. 69–80.

Dąbrowa M., 2011, Specyfika tekstu matematycznego i jego lektury, „Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie”, t. 1 (18), s. 159–170.

Felber H., Budin G., 1994, Teoria i praktyka terminologii, Warszawa.

Ferrari P.L., 2004, Mathematical Language and Advanced Mathematics Learning [w:] International Group for the Psychology of Mathematics Education. http://emis.ams.org/proceedings/PME28/RR/RR177_Ferrari.pdf [dostęp: 14.11.2021].

Gajda S., 1990, Wprowadzenie do teorii terminu, „Studia i Monografie WSP w Opolu”, nr 162.

Gajda S., 2001, Styl naukowy [w:] Współczesny język polski, red. J. Bartmiński, Lublin, s. 183–200.

Ganesalingam M., 2013, The language of mathematics, Berlin, Heidelberg.

Ilany B.S., Margolin B., 2010, Language and Mathematics: Bridging between Natural Language and Mathematical Language in Solving Problems in Mathematics, „Creative Education”, nr 1, s. 138–148.

Jakobson R., 2009, O językoznawczych aspektach przekładu [w:] Współczesne teorie przekładu. Antologia, red. P. Bukowski, M. Heydel, Kraków, s. 41–49.

Ligara B., 2014, Semantyka terminu w perspektywie porównawczej: koncept, pojęcie czy signifié?,

„Poradnik Językowy”, nr 2, s. 7–21.

Ligara B., Szupelak W., 2012, Lingwistyka i glottodydaktyka języków specjalistycznych na przykładzie języka biznesu: podejście porównawcze, Kraków.

Lukszyn J. (red.), 2005, Języki specjalistyczne. Słownik terminologii przedmiotowej, Warszawa.

Lukszyn J., Zmarzer W., 2006, Teoretyczne podstawy terminologii, Warszawa.

Mikołajczyk M., 2018, Język matematyczny a potoczny – współdziałanie czy konflikt? [w:] Języki specjalistyczne w lingwistyce stosowanej: między teorią a praktyką, t. 23, red. M. Aleksandrzak, Poznań, s. 47–61.

Mikołajczyk M., 2019, Preferencje studentów w wyborze form języka matematycznego w świetle badań empirycznych, komputeropis, Uniwersytet Pedagogiczny, Kraków.

Morgan C., 1996, The language of mathematics: towards a critical analysis of mathematics texts, „For the Learning of Mathematics”, t. 16(3), s. 2–10. https://flm- journal.org/Articles/3F415A7F746D1B352E5D692F81A936.pdf [dostęp: 14.11.2021].

Niestrój M., 2013, Definicja terminu ‘czas’ w ujęciu Carla Hempla, „Tekstoteka Filozoficzna”, nr 2, s. 31–35.

Pluta K., 2009, Zabawa w definiowanie, czyli popularyzacja pojęć naukowych, „Języki Obce w Szkole”, t. 1, s. 96–102.

Tomaszczyk J., 2013, Model systemu informacji terminologicznej, Katowice.

Wilczyński W., 2012, Uwagi o języku matematyki, „Rozprawy Komisji Językowej”, t. 58, s. 373–378.

Witosz B., 2003, Schematy, wzorce tekstowe, gatunki mowy... (O kategoryzacji, kategoriach wypowiedzi językowych i ich modelowaniu), „Przestrzenie Teorii”, t. 2, s. 89–102.

Wojan K., 2015, Języki sztuczne. Zapotrzebowanie społeczeństw czy fantazja jednostek?, Gdańsk.

Załęska M., 2015, Retoryka a wiedza: komunikacja niespecjalistyczna i specjalistyczna [w:] Retoryka w komunikacji specjalistycznej, red. M. Załęska, Warszawa, s. 53–83.

Zawisławska M., 2010, Metafora w języku naukowym – na przykładzie nauk przyrodniczych, „Studia Semiotyczne”, t. 27, s. 45–55.

Pobrania

Opublikowane

2021-12-15

Jak cytować

Mikołajczyk, M. (2021). O sposobach przedstawiania pojęć matematycznych w komunikacji specjalistycznej na przykładzie całki. Słowo. Studia językoznawcze, (12), 122–134. https://doi.org/10.15584/slowo.2021.12.12

Numer

Dział

ROZPRAWY I ARTYKUŁY