Nowa ekonomia strukturalna w kontekście rozwoju zintegrowanego

Autor

  • Michał Gabriel Woźniak Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

DOI:

https://doi.org/10.15584/nsawg.2018.2.3

Słowa kluczowe:

ekonomia rozwoju, rozwój zintegrowany, gospodarka Polski, polityka gospodarcza, konwergencja ekonomiczna, jakość życia

Abstrakt

Dyskurs artykułu jest oparty na założeniu, że PKB per capita nie jest celem rozwoju, lecz środkiem jego realizacji. Z tego powodu autor postuluje badanie pułapki średniego dochodu z punktu widzenia szeroko rozumianego rozwoju, czyli zdolności gospodarki krajowej do redukowania luki rozwojowej pod względem jakości życia obywateli w stosunku do krajów wysoko rozwiniętych. W tym kontekście autor wskazuje na brak wystarczająco pozytywnych następstw modernizacji gospodarki Polski dla jakości życia obywateli, konwergencji pod względem wydajności pracy i technologicznej. Również z tej perspektywy prowadzona jest w tym artykule krytyczna analiza „recept” ekonomii rozwoju zalecanych krajom rozwijającym się. Analizowane są tu przewagi komparatywne jako narzędzie doganiania, zalecenia ekonomii strukturalnej i Michała Kaleckiego teorii wzrostu oraz endogenicznej teorii wzrostu i konsensusu głównego nurtu ekonomii. Szczególne miejsce poświęca się jednak zaleceniom Nowej Ekonomii Strukturalnej, które poddano krytycznej analizie z punktu widzenia ’doganiania’ w całej przestrzeni rozwoju zintegrowanego.  

Pobrania

Opublikowane

2020-11-13

Jak cytować

Woźniak, M. G. (2020). Nowa ekonomia strukturalna w kontekście rozwoju zintegrowanego. Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy, 2(54), 34–52. https://doi.org/10.15584/nsawg.2018.2.3

Numer

Dział

Artykuły

Inne teksty tego samego autora

1 2 > >>